ความลับทางการค้าคือข้อมูลลับและเป็นกรรมสิทธิ์ทุกประเภทที่บริษัทต้องการปกป้องจากการเข้าถึงโดยไม่ได้รับอนุญาต ตัวอย่างเช่น ความลับทางการค้าประกอบด้วยสูตร รูปแบบ การรวบรวม โปรแกรม อุปกรณ์ วิธีการ เทคนิค หรือกระบวนการ (เช่น อัลกอริทึมของคอมพิวเตอร์) ตามคำจำกัดความ ความลับทางการค้าจะมีค่าก็ต่อเมื่อยังคงเป็นความลับเท่านั้น ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา ธุรกิจต่างๆ ดำเนินธุรกรรมผ่านไซเบอร์สเปซมากขึ้น จึงมีความเป็นไปได้สูงที่ความลับทางการค้าจะถูกขโมยหรือสูญหาย อย่างไรก็ตาม ธรรมชาติของไซเบอร์สเปซที่เปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลา และการไม่เปิดเผยตัวตนที่ผู้ใช้ได้รับบนอินเทอร์เน็ต ทำให้การปกป้องความลับทางการค้ากลายเป็นปัญหาที่ซับซ้อน
คำถามสำคัญคือภัยคุกคามต่อความลับทางการค้าในไซเบอร์สเปซคืออะไร ความลับทางการค้าในไซเบอร์สเปซ ซึ่งเกี่ยวข้องกับซอฟต์แวร์และข้อมูลดิจิทัล อาจถูกนำไปใช้ในทางที่ผิดหรือนำไปใช้โดยมิชอบโดยไม่ถูกตรวจจับได้ ซึ่งเรียกอีกอย่างว่า “การโจรกรรมทางไซเบอร์” ตัวอย่างเช่น ผู้ใช้ทางออนไลน์สามารถดูและเผยแพร่ความลับทางการค้าโดยไม่ถูกตรวจจับได้ภายในไม่กี่นาที กระดานข้อความออนไลน์ช่วยให้ผู้ใช้สามารถโพสต์ความลับทางการค้าบนเว็บโดยไม่เปิดเผยตัวตน การปกปิดตัวตนทำให้สามารถขโมยความลับทางการค้าได้โดยไม่ถูกตรวจพบ แท้จริงแล้ว ศาลยังคงออกคำตัดสินที่รับรองสิทธิความเป็นส่วนตัวของบุคคลในคดีละเมิดความลับทางการค้าดิจิทัล เพื่อป้องกันไม่ให้เจ้าของความลับทางการค้าแสวงหาการเยียวยาทางกฎหมาย นอกจากนี้ ในอดีต การขโมยความลับทางการค้ามีจุดประสงค์เพื่อให้ได้เปรียบทางเศรษฐกิจระหว่างบริษัทคู่แข่ง อย่างไรก็ตาม คดีล่าสุด เช่น Ford Motor Co. v. Lane แสดงให้เห็นว่าความลับทางการค้ามีความเสี่ยงต่อพนักงานที่ไม่พอใจซึ่งเผยแพร่ความลับทางการค้าเพียงเพื่อทำร้ายนายจ้างเท่านั้น ในหมายเหตุข้างเคียง แฮกเกอร์อาจขโมยและเผยแพร่ความลับทางการค้าเพียงเพื่อแสดงทักษะทางเทคนิคของตนเอง เจ้าของจะปกป้องความลับทางการค้าผ่านไซเบอร์สเปซได้อย่างไร
เจ้าของความลับทางการค้าต้องดำเนินการอย่างรวดเร็วเพื่อปกป้องข้อมูลที่เป็นความลับและป้องกันการละเมิด เพื่อให้ได้การคุ้มครองทางกฎหมายในกรณีที่มีการใช้ความลับทางการค้าโดยไม่ได้รับอนุญาต เจ้าของจะต้องดำเนินการฟ้องร้องทันที ซึ่งจำเป็นเพราะเมื่อความลับทางการค้าเปิดเผยเป็นสาธารณสมบัติ ความลับทางการค้าจะสูญเสียมูลค่าและไม่ได้รับการคุ้มครองทางกฎหมาย อย่างไรก็ตาม เจ้าของธุรกิจที่คอยตรวจสอบความลับทางการค้าอย่างขยันขันแข็งสามารถขอคำสั่งศาลเพื่อห้ามไม่ให้ใช้หรือแจกจ่ายความลับดังกล่าวในอนาคตหากมีสัญญาณบ่งชี้ว่ามีการใช้โดยไม่ได้รับอนุญาต การดำเนินคดีทั้งทางแพ่งและทางอาญาอาจเป็นรูปแบบที่จำเป็นในการบรรเทาทุกข์ทางกฎหมาย นอกจากนี้ กรณีที่พบมากที่สุดของการละเมิดความลับทางการค้าเกี่ยวข้องกับสายลับขององค์กรหรือพนักงาน ดังนั้น จึงมีความสำคัญที่บริษัทจะต้องนำนโยบายการใช้ข้อมูลที่มีประสิทธิภาพ ระบบตรวจสอบเครือข่ายและระบบตรวจจับการบุกรุกมาใช้เพื่อป้องกันการเข้าถึงโดยไม่ได้รับอนุญาต นอกจากนี้ ข้อตกลงสำหรับพนักงานที่ร่างขึ้นอย่างดีสามารถช่วยให้นายจ้างหลีกเลี่ยงการขโมยความลับทางการค้าได้ ทั้งนี้ ขึ้นอยู่กับสถานการณ์การจ้างงาน นายจ้างอาจใช้ข้อตกลงไม่เปิดเผยข้อมูลหรือข้อตกลงการรักษาความลับเพื่อปกป้องความลับทางการค้าได้
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น