บริษัทบังหน้ากับการฟอกเงิน

 เหตุการณ์ที่น่าสนใจเกี่ยวกับการฟอกเงินในระดับโลกคือ เอกสารปานามา (Panama Papers) เป็นกรณีที่ปรากฎเอกสารรั่วไหลออกมา 11.5 ล้านฉบับ (หรือข้อมูล 2.6 เทราไบต์) ซึ่งเผยแพร่ตั้งแต่วันที่ 3 เมษายน ค.ศ. 2016 เอกสารดังกล่าวมีรายละเอียดเกี่ยวกับข้อมูลทางการเงินและข้อมูลระหว่างทนายความกับลูกความของบริษัทนอกชายฝั่งมากกว่า 214,488 แห่ง เอกสารบางฉบับมีอายุย้อนไปถึงช่วงทศวรรษ 1970 ถูกสร้างขึ้นและนำมาจากบริษัทกฎหมายนอกชายฝั่งและผู้ให้บริการด้านองค์กรในปานามาอย่าง Mossack Fonseca และรวบรวมจากข้อมูลที่รั่วไหลออกมาในลักษณะเดียวกันในฐานข้อมูลที่ค้นหาได้  กรณีเอกสารปานามาเป็นเพียงส่วนเล็กๆ ของภูเขาน้ำแข็งเท่านั้น และเป็นเหตุการณ์ที่เป็นที่รู้จักและเป็นที่พูดถึงกันทั่วไป ซึ่งเปิดเผยถึงการใช้บริษัทบังหน้าอย่างแท้จริง

นอกจากนี้ ยังมีกรณีอื่นๆ ก่อนหรือหลังเหตุการณ์ เช่น Paradise Papers ซึ่งเป็นการรวบรวมเอกสารอิเล็กทรอนิกส์ลับกว่า 13.4 ล้านฉบับที่เกี่ยวข้องกับการลงทุนในต่างประเทศที่รั่วไหลไปยังนักข่าวชาวเยอรมัน เอกสารที่รั่วไหลเหล่านี้จำนวนมากถูกรวบรวมไว้ในฐานข้อมูลเดียวจาก International Consortium of Investigative Journalists ที่มีชื่อเสียง และปัจจุบันนี้ถูกนำไปให้มีการสืบสวน

บริษัทบังหน้าหรือบริษัทเปลือกหอย (Shell Company) คือบริษัทที่มีความเชื่อมโยงกับบริษัทนอกประเทศ บริษัทข้ามชาติ และเขตปลอดภาษี ซึ่งใช้เพื่อซ่อนทรัพย์สินและหลีกเลี่ยงภาษี การหลีกเลี่ยงภาษีมีมาตั้งแต่ช่วงเริ่มต้นของการก่อตั้งรัฐ ไม่ว่าจะเป็นรัฐชาติหรืออาณาจักรในอดีต สิ่งที่เปลี่ยนไปคือวิธีการหลีกเลี่ยงและวิธีการจัดเก็บภาษีของรัฐ อย่างไรก็ตาม เพื่อทำความเข้าใจกับยานพาหนะเหล่านี้ เราต้องตรวจสอบข้อเท็จจริงทางประวัติศาสตร์ก่อน โดยเฉพาะอย่างยิ่งเขตปลอดภาษีหรือเขตสวรรค์ภาษี

เขตสวรรค์ภาษีไม่มีคำจำกัดความที่แน่นอนทั่วโลก ความร่วมมือทางเศรษฐกิจและการพัฒนา (OECD) ให้คำจำกัดความไว้ เขตสวรรค์ภาษีโดยพิจารณาจากคุณลักษณะที่แตกต่างกันสี่ประการ ได้แก่ ไม่มีภาษีหรือมีภาษีต่ำ ขาดการแลกเปลี่ยนข้อมูลอย่างมีประสิทธิผล ขาดความโปร่งใส และขาดกิจกรรมที่สำคัญ ซึ่งคุณลักษณะสี่ประการนี้ทำให้ประเทศหรือเขตอำนาจศาลน่าสนใจสำหรับวัตถุประสงค์ต่างๆ เช่น การหลีกเลี่ยงภาษีแบบดั้งเดิมหรือการใช้บริษัทที่ผิดกฎหมาย แต่คุณลักษณะที่ทำให้สวรรค์ภาษีน่าสนใจสำหรับการแสวงหาผลประโยชน์จากบริษัทปลอมคือความลับหรือการขาดความโปร่งใสของกฎหมายและการแลกเปลี่ยนข้อมูล จึงหมายความว่าบุคคลหรือกลุ่มผู้มีส่วนได้ส่วนเสียสามารถซ่อนตัวอยู่หลังยานพาหนะทางกฎหมายที่จดทะเบียนในประเทศดังกล่าว ทำธุรกรรม และเคลื่อนย้ายเงินและทรัพย์สินได้อย่างมีประสิทธิภาพโดยที่ทางการหรือผู้มีส่วนได้ส่วนเสียอื่นๆ ไม่สามารถตรวจพบได้ คำจำกัดความอย่างเป็นทางการของบริษัทนอกชายฝั่งคือคำศัพท์ที่ใช้เพื่ออธิบายบริษัทที่จดทะเบียนในประเทศอื่นนอกเหนือจากประเทศหรือประเทศที่บริษัทดำเนินธุรกิจอยู่

ทั้งนี้ บริษัทบังหน้านอกชายฝั่งมักใช้สำหรับประกันภัยเชิงรุก การตลาดระหว่างประเทศ การขนส่ง และแผนการหลีกเลี่ยงภาษี บริษัทบังหน้าได้รับการจดทะเบียนอย่างเป็นทางการ จัดตั้งเป็นนิติบุคคล หรือจัดตั้งอย่างถูกกฎหมายในระบบเศรษฐกิจ อย่างไรก็ตาม บริษัทบังหน้าไม่ได้ดำเนินการใดๆ ในระบบเศรษฐกิจนั้นนอกเหนือจากในฐานะผู้ส่งต่อ โดยทั่วไปแล้ว บริษัทบังหน้าจะเป็นช่องทางหรือบริษัทแม่หรือบริษัทโฮลดิ้ง

ในอดีต เขตปลอดภาษีในฐานะแนวคิดของเขตอำนาจศาลสามารถพบได้ตั้งแต่สมัยโบราณ แน่นอนว่าแนวคิดนี้เกี่ยวข้องกับระบบภาษีพิเศษที่จัดตั้งขึ้นในภูมิภาค เช่น เพื่อดึงดูดประชากรหรือการค้า ตัวอย่างเช่น ในเอเธนส์โบราณ พ่อค้าใช้เกาะใกล้เคียงในการจัดเก็บสินค้าเพื่อหลีกเลี่ยงภาษีศุลกากรที่เมืองกำหนดสำหรับสินค้าที่นำเข้าและส่งออกในอัตรา 2 เปอร์เซ็นต์ นอกจากนี้ หมู่เกาะกรีก เช่น ดีโลส ยังได้รับระบบภาษีพิเศษตามกฎหมายเพื่อดำเนินการเป็นคลังของพันธมิตรเอเธนส์ ต่อมาในยุคอาณานิคม จักรวรรดิยุโรปที่ยิ่งใหญ่ได้ให้แรงจูงใจทางภาษีพิเศษแก่อาณานิคมของตนเพื่อให้ได้รับการพิจารณาว่าน่าดึงดูดใจสำหรับประชากรที่จะอพยพย้ายถิ่นฐานและส่งเสริมการค้าและกิจกรรมทางเศรษฐกิจในท้องถิ่น สิ่งที่โดดเด่นที่สุดก็คือ อาณาจักรในปกครองของอังกฤษมีส่วนแบ่งมากที่สุดในระบอบการปกครองเหล่านี้ และอาจยังคงถือเป็นสวรรค์ภาษีเช่น หมู่เกาะเคย์แมน เบอร์มิวดา หมู่เกาะบริติชเวอร์จิน หมู่เกาะเติกส์และเคคอส ยิบรอลตาร์ และอื่นๆ จนถึงปัจจุบัน แต่ถึงแม้จะไม่นับแรงจูงใจในยุคอาณานิคมแล้ว ระบอบการปกครองในปัจจุบันที่เรารู้จักก็เริ่มก่อตัวขึ้นในช่วงปี ค.ศ. 1800 และต้นปี ค.ศ. 1900

รายงานฉบับแรกๆ ของเขตอำนาจศาลที่อนุญาตให้มีกฎหมายภาษีและความลับที่เอื้ออำนวยคือรายงานของรัฐนิวเจอร์ซีในปี ค.ศ. 1880 ซึ่งได้จัดตั้งระบอบการปกครองที่เสรีมากขึ้นสำหรับการจัดตั้งนิติบุคคลเพื่อหลีกเลี่ยงปัญหาทางการเงิน รัฐเดลาแวร์ก็เดินตามแนวทางเดียวกันนี้ในปี ค.ศ. 1898 และยังคงถือเป็นสภาพแวดล้อมที่เอื้ออำนวยต่อธุรกิจมากที่สุดแห่งหนึ่งในปัจจุบัน ในช่วงต้นทศวรรษปี 1900 Ronen Palan ได้สืบย้อนแนวทางปฏิบัติด้านกฎหมายภาษีสวรรค์ในยุคปัจจุบันในปี 1929 ระหว่างคดีระหว่าง Egyptian Delta Land and Investment Co. Ltd. และ Todd  

ในปี 1934 ประเทศสวิตเซอร์แลนด์ได้ดำเนินการตามกฎหมายการธนาคารของปี ค.ศ. 1934 ในมาตรา 47 ซึ่งได้เสริมความแข็งแกร่งให้กับหลักการความลับของธนาคารโดยให้การคุ้มครองภายใต้กฎหมายอาญา กฎหมายใหม่ของสวิตเซอร์แลนด์เรียกร้องให้มีการ "นิ่งเงียบโดยเด็ดขาดเกี่ยวกับความลับทางวิชาชีพ" นั่นคือ การนิ่งเงียบโดยเด็ดขาดเกี่ยวกับบัญชีใดๆ ที่ถืออยู่ในธนาคารของสวิตเซอร์แลนด์ ในช่วงเวลาเดียวกันนั้น ลักเซมเบิร์กได้นำแนวคิดบริษัทโฮลดิ้งมาใช้ ซึ่งได้รับการยกเว้นภาษีเงินได้ กฎหมายที่คล้ายคลึงกันนี้ได้รับการปลดปล่อยในเบอร์มิวดา บาฮามาส และปานามาในช่วงระหว่างสงคราม การกระทำเหล่านี้ยังได้รับอิทธิพลอย่างมากจากผลที่ตามมาของภาวะเศรษฐกิจตกต่ำครั้งใหญ่ที่กระทบโลกในปี ค.ศ. 1929 และทำให้จำเป็นต้องมีเขตอำนาจศาลที่มีทรัพยากรจำกัดเพื่อดึงดูดเงินทุนและกิจกรรมทางเศรษฐกิจ

ในช่วงสงครามโลกครั้งที่สองทำให้กิจกรรมทางเศรษฐกิจที่เกิดขึ้นจริง ซึ่งประกาศใช้ในช่วงทศวรรษปี 1950 สิ้นสุดลงด้วยพลังที่มากขึ้น สวรรค์ภาษีสมัยใหม่ถูกสร้างขึ้นในช่วงทศวรรษปี 1950 และ 1960 พร้อมกับบริษัทในประเทศ เสาหลักใหม่ที่ผสานเข้ากับสมการของสวรรค์แห่งภาษีก็คือที่ตั้ง ตัวอย่างเช่น บาฮามาสได้รับเลือกจากระบบเศรษฐกิจอเมริกันสำหรับกิจกรรมดังกล่าวเนื่องจากอยู่ใกล้กับสหรัฐอเมริกาจนกระทั่งการปฏิวัติและการล้มล้างระบอบบาติสตาในปี ค.ศ. 1959 เขตสวรรค์แห่งภาษีเหล่านี้ได้แนะนำกฎหมายที่คุ้นเคยซึ่งจำลองมาจากสวรรค์แห่งภาษีที่ประสบความสำเร็จ รวมถึงการกำหนดให้เก็บภาษีเป็นศูนย์หรือเกือบศูนย์สำหรับบริษัทที่ได้รับการยกเว้นภาษีและบริษัทที่ไม่ใช่ที่พักอาศัย กฎหมายความลับของธนาคารแบบสวิส กฎหมายบริษัททรัสต์ กฎหมายประกันภัยนอกชายฝั่ง ธงแห่งความสะดวกสบายสำหรับกองเรือเดินทะเลและการเช่าเครื่องบิน และล่าสุดได้กำหนดกฎหมายที่ได้เปรียบซึ่งมุ่งอำนวยความสะดวกให้กับอีคอมเมิร์ซและการพนันออนไลน์ ไม่ว่าตลาดต้องการอะไร สวรรค์แห่งภาษีก็สร้างสิ่งนั้นขึ้นมา ไม่นานหลังจากนั้น ประเทศอื่นๆ ก็เข้าร่วมเกม โดยเฉพาะในตะวันออกกลาง เช่น ดูไบในช่วงกลางทศวรรษ 1970 และบาห์เรน ไซปรัสในช่วงทศวรรษ 1980 และเขตอำนาจศาลในมหาสมุทรอินเดีย แอฟริกา และสาธารณรัฐหลังยุคโซเวียตที่เกิดขึ้นจากสหภาพโซเวียตซึ่งประสบปัญหาทางการเงินอย่างร้ายแรงและต้องการเงินทุนและกิจกรรมทางการเงินอย่างเร่งด่วนในช่วงทศวรรษ 1990 ประเทศอื่นๆ ที่มีกฎระเบียบที่เข้มงวดกว่ามาโดยตลอด ซึ่งอยู่ภายใต้แรงกดดันจากการมีเขตปลอดภาษี พยายามแข่งขันโดยให้ผลประโยชน์กับอุตสาหกรรมเฉพาะ

ตัวอย่างที่ฉาวโฉ่ที่สุดคือไอร์แลนด์สำหรับบริษัทเทคโนโลยีในปี 1987 ที่มีระบบภาษีที่เอื้ออำนวย ปัญหาสำคัญที่เกิดขึ้นหลังจากทศวรรษ 1990 คือสหภาพยุโรปยอมรับการแข่งขันทางภาษีที่เป็นอันตรายระหว่างสมาชิกสหภาพยุโรป ซึ่งกดดันให้ ECOFIN จัดทำจรรยาบรรณสำหรับการจัดเก็บภาษีธุรกิจในวันที่ 1 ธันวาคม ค.ศ. 1997 จรรยาบรรณกำหนดให้ประเทศสมาชิกงดเว้นจากการนำมาตรการภาษีที่เป็นอันตรายใหม่ๆ มาใช้ และแก้ไขกฎหมายหรือแนวทางปฏิบัติใดๆ ที่ถือว่าเป็นอันตรายตามหลักการของจรรยาบรรณ ประมวลกฎหมายครอบคลุมถึงมาตรการทางภาษีที่ส่งผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญต่อสถานที่ตั้งของธุรกิจในสหภาพ

อนึ่ง เกณฑ์ในการระบุมาตรการที่อาจก่อให้เกิดอันตราย ได้แก่ ระดับการจัดเก็บภาษีที่มีประสิทธิภาพนั้นต่ำกว่าระดับการจัดเก็บภาษีทั่วไปในประเทศที่เกี่ยวข้องอย่างมาก กล่าวคือ สิทธิประโยชน์ทางภาษีสงวนไว้สำหรับผู้ที่ไม่ใช่ผู้มีถิ่นพำนักในประเทศ แรงจูงใจทางภาษีสำหรับกิจกรรมที่แยกออกจากเศรษฐกิจในประเทศและด้วยเหตุนี้จึงไม่มีผลกระทบต่อฐานภาษีของประเทศ การให้สิทธิประโยชน์ทางภาษีแม้ในกรณีที่ไม่มีกิจกรรมทางเศรษฐกิจที่แท้จริง c]tพื้นฐานของการกำหนดผลกำไรสำหรับบริษัทในกลุ่มบริษัทข้ามชาตินั้นเบี่ยงเบนไปจากกฎเกณฑ์ที่ยอมรับในระดับสากล โดยเฉพาะอย่างยิ่งกฎเกณฑ์ที่ได้รับการอนุมัติจาก OECD

ECOFIN ระบุมาตรการภาษี 66 มาตรการที่มีคุณลักษณะที่เป็นอันตรายซึ่งสิทธิประโยชน์จะต้องหมดอายุไม่เกินปี ค.ศ. 2005 ตั้งแต่นั้นมา แนวทางปฏิบัติดังกล่าวหลายประการได้ถูกยกเลิกไป แต่ยังคงมีมาตรการอื่นๆ อยู่หรือประเทศสมาชิกกำลังต่อสู้ในศาลของสหภาพยุโรปเพื่อความชอบธรรม เช่น ระบอบการปกครองของไอร์แลนด์ ลักเซมเบิร์ก และแรงจูงใจทางภาษีของเนเธอร์แลนด์ ประมาณปี ค.ศ. 1998 OECD ได้เข้าร่วมการรณรงค์ครั้งนี้เพื่อยุติแนวทางปฏิบัติทางภาษีที่เป็นอันตรายในประเทศสมาชิก สวรรค์ภาษี และเศรษฐกิจที่ไม่ใช่ OECD ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา OECD ก็ได้จัดทำรายชื่อเขตอำนาจศาลที่ปลอดภาษีอย่างเป็นทางการ ซึ่งสิ้นสุดการเผยแพร่ในปี ค.ศ. 2009 และได้แนะนำข้อตกลงภาษีตัวอย่างเกี่ยวกับการแลกเปลี่ยนข้อมูลในประเด็นภาษี หรือที่เรียกว่า CRS

เขตอำนาจศาลที่ปลอดภาษีหลายแห่งในอดีตได้เข้าร่วมในระบบ CRS และถือว่าเป็นกลุ่มที่ให้ความร่วมมือ ต่อมาได้แนะนำการดำเนินการที่โด่งดังอย่างการกัดเซาะฐานภาษีและการย้ายกำไรหรือ BEPS ซึ่ง "ประเทศและเขตอำนาจศาล 139 แห่งกำลังร่วมมือกันเพื่อยุติกลยุทธ์การหลีกเลี่ยงภาษีที่ใช้ประโยชน์จากช่องว่างและความไม่ตรงกันในกฎภาษีเพื่อหลีกเลี่ยงการจ่ายภาษี" ซึ่งอ้างถึงกลยุทธ์การวางแผนภาษีที่ใช้ประโยชน์จากช่องว่างและความไม่ตรงกันในกฎภาษีเพื่อย้ายกำไรไปยังพื้นที่ที่มีภาษีต่ำหรือไม่มีภาษีโดยเทียม ซึ่งมีกิจกรรมทางเศรษฐกิจเพียงเล็กน้อยหรือไม่มีเลย หรือเพื่อกัดเซาะฐานภาษีผ่านการชำระเงินที่หักลดหย่อนได้ เช่น ดอกเบี้ยหรือค่าลิขสิทธิ์ แม้ว่าแผนการบางอย่างที่ใช้จะผิดกฎหมาย แต่ส่วนใหญ่ไม่ใช่ กล่าวคือการกระทำดังกล่าวจะบั่นทอนความยุติธรรมและความถูกต้องของระบบภาษี เนื่องจากธุรกิจที่ดำเนินการข้ามพรมแดนสามารถใช้ BEPS เพื่อให้ได้เปรียบในการแข่งขันเหนือบริษัทที่ดำเนินการในระดับประเทศ BEPS ได้แนะนำมาตรการ 15 ประการที่สมาชิกจะต้องดำเนินการ ซึ่งส่วนใหญ่พยายามจัดการกับแนวทางปฏิบัติด้านภาษีที่เป็นอันตรายและการกำหนดราคาโอน ซึ่งเป็นวิธีการที่ทันสมัยที่สุดในการหลีกเลี่ยงภาษี โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับบริษัทขนาดใหญ่

ภาระผูกพัน BEPS ล่าสุดได้ถูกโอนไปยังสหภาพยุโรปและกฎหมายอื่นๆ ในรายงานระหว่างประเทศของการรายงานรายประเทศหรือ DAC6 หรือคำสั่งที่ 6 ของสหภาพยุโรปว่าด้วยความร่วมมือทางการบริหาร ที่นี่ ประเทศสมาชิกจะแบ่งปันรายละเอียดภาษีตามกลุ่มบริษัท และกฎการเปิดเผยข้อมูลบังคับ ซึ่งเป็นกฎล่าสุด กำหนดให้ผู้เสียภาษีและที่ปรึกษาต้องเปิดเผยข้อตกลงการวางแผนภาษีที่เข้มงวด 

การใช้งานเครื่องมือนั้นมีความสำคัญที่สุด ตัวส่วนร่วมในบริษัทบังหน้าคือความไม่เปิดเผยตัวตนและการขาดความโปร่งใสในระดับหนึ่ง ดังนั้น บริษัทบังหน้าจึงมีแนวโน้มที่จะจดทะเบียนในประเทศที่สนับสนุนการขาดความโปร่งใสในระดับหนึ่ง แต่เหตุใดบุคคลจึงต้องการหรือต้องการความไม่เปิดเผยตัวตนในการทำธุรกิจ มีเหตุผลที่ถูกต้องหลายประการในการทำเช่นนี้ รวมถึงการแข่งขัน ความลับในอุตสาหกรรม ความรอบคอบ และแม้แต่การหลีกเลี่ยงกิจกรรมทางอาญา อย่างไรก็ตาม เหตุผลที่ถูกต้องเหล่านี้ไม่มีเหตุผลใดมีน้ำหนักมากกว่าสาเหตุที่แท้จริง ซึ่งก็คือการมีส่วนร่วมในกิจกรรมที่ผิดกฎหมายประเภทใดประเภทหนึ่งโดยเฉพาะเพื่อหลีกเลี่ยงการถูกจับ

ปัญหาของกิจกรรมของบริษัทบังหน้าเป็นที่ทราบกันมานานแล้ว และเกี่ยวข้องโดยตรงกับการไม่เปิดเผยตัวตนและการขาดความโปร่งใส คณะอนุกรรมการสอบสวนถาวรของสหรัฐฯ พบว่ารัฐต่างๆ มักจะจัดตั้งบริษัทใหม่ที่ไม่ได้จดทะเบียนในตลาดหลักทรัพย์จำนวนหลายแสนแห่งในสหรัฐอเมริกาทุกปี คณะอนุกรรมการสอบสวนไม่ได้ขอข้อมูลประจำตัวของเจ้าของบริษัท การขัดขวางการสอบสวนของเจ้าหน้าที่บังคับใช้กฎหมายต่อบุคคลที่ใช้บริษัทบังหน้าของสหรัฐฯ ในการฟอกเงิน หลีกเลี่ยงภาษี จัดหาเงินทุนให้กับผู้ก่อการร้าย หรืออาชญากรรมอื่นๆ เป็นหนึ่งในรายงานที่สำคัญที่สุด

คณะอนุกรรมการพบว่าการใช้บริษัทบังหน้าในสหรัฐฯ ทำให้บุคคลสามารถปกปิดตัวตนและกระทำความผิดทางอาญาได้ และผู้สอบสวนประสบปัญหาในการระบุตัวเจ้าของบริษัทบังหน้าเหล่านี้ แน่นอนว่าเรื่องนี้ชัดเจน แต่ต้องเปิดเผยอย่างเป็นทางการ โดยเฉพาะในสหรัฐอเมริกา ซึ่งแต่ละรัฐอนุญาตให้มีความโปร่งใสขององค์กรในระดับที่แตกต่างกัน การขาดความโปร่งใสถูกระบุครั้งแรกในปี ค.ศ. 2001 ในการพิจารณาคดีต่อหน้าคณะอนุกรรมการสอบสวนถาวร จอห์น เอ็ม. แมทธิวสัน อดีตประธาน Guardian Bank & Trust บนเกาะแกรนด์เคย์แมน ผู้ต้องโทษคดีอาญา ให้การเป็นพยานว่าลูกค้าธนาคารส่วนใหญ่มีส่วนเกี่ยวข้องกับการหลีกเลี่ยงภาษีในรูปแบบใดรูปแบบหนึ่ง เป็นข้อบ่งชี้เบื้องต้นว่าการไม่เปิดเผยตัวตนของบริษัทบางแห่งในเขตอำนาจศาลบางแห่งมีความเกี่ยวข้องโดยตรงกับอาชญากรรมทางการเงิน แต่การประมาณขอบเขตของปัญหาในแง่ของตัวเลขเป็นเรื่องยากมาก จอห์น วอล์กเกอร์พิสูจน์ความสัมพันธ์นี้ในปี ค.ศ. 1995 ขณะที่พยายามสร้างแบบจำลองสำหรับการประมาณรายได้จากการฟอกเงิน ได้กำหนดดัชนีความน่าดึงดูดใจสำหรับผู้ฟอกเงิน

อย่างไรก็ตาม ต้องเน้นที่วิธีการต่างๆ ที่ใช้กับบริษัทบังหน้าเกี่ยวกับการซ่อนตัวของเจ้าของและกิจกรรมทางการเงิน แน่นอนว่าฝ่ายที่สนใจจำเป็นต้องประเมินว่าบริษัทที่จัดตั้งขึ้นในเขตอำนาจศาลสามารถเข้าไปเกี่ยวข้องกับกิจกรรมเหล่านี้ได้อย่างไร เป็นที่ทราบกันดีว่าเขตอำนาจศาลบางแห่งน่าดึงดูดใจกว่าเขตอื่นๆ ในเรื่องของการจัดตั้งยานพาหนะขององค์กรและการไม่เปิดเผยตัวตน เกณฑ์สำคัญประการหนึ่งคือความเร็วในการจดทะเบียนบริษัท และเมื่อเราหมายถึงความเร็ว ก็คือการรวมกันของเอกสารที่น้อยที่สุด เงินทุนที่จำเป็น และประสิทธิภาพสูงสุด มีเกณฑ์มากมายที่ต้องพิจารณาเมื่อตัดสินใจว่าจะจดทะเบียนบริษัทที่ไหน รวมถึงสิ่งที่คุณตั้งใจจะทำกับบริษัท ตัวอย่างเช่น ในยุคดิจิทัลใหม่และผู้ประกอบการดิจิทัล กิจกรรมออนไลน์บวกกับการนำโครงสร้างของประเทศไปเป็นดิจิทัลถือเป็นเกณฑ์ที่สำคัญ กฎหมายในการจัดตั้งธุรกิจที่น่าสงสัยบางอย่าง เช่น การพนัน การค้ากัญชา หรืออุตสาหกรรมสมัยใหม่อื่นๆ ก็สามารถเป็นเกณฑ์ได้เช่นกัน

ส่วนความลับทางการธนาคาร โดยเฉพาะอย่างยิ่งในระบบธนาคารที่ก้าวหน้าและเป็นผู้ใหญ่ อาจมีบทบาทในการตัดสินใจ เช่นเดียวกับปัจจัยอื่นๆ เช่น เสถียรภาพทางการเงินและการเมือง ที่ตั้ง และวัฒนธรรม ซึ่งหมายถึงความใกล้ชิดทางภูมิศาสตร์และวัฒนธรรมของเขตอำนาจศาลที่อาจช่วยแก้ปัญหาที่เกิดขึ้นได้ รายชื่อออนไลน์จำนวนมากเกี่ยวกับปัญหานี้อาจมีอคติ เนื่องจากส่วนใหญ่ยังเสนอบริการจดทะเบียนบริษัทควบคู่กันด้วย ดังนั้น ควรพยายามอย่างจริงจังในการค้นหาความซ้ำซ้อนระหว่างรายชื่อเหล่านี้และระบุ "ความเสี่ยงสูงสุด" ระหว่างรายชื่อเหล่านี้ มีการรวบรวมสเปรดชีต Excel จากแหล่งอินเทอร์เน็ตต่างๆ และกำหนดว่าเขตอำนาจศาลปรากฏขึ้นเมื่อใด เราดูเฉพาะกรณีที่เขตอำนาจศาลปรากฏขึ้นมากกว่าหนึ่งครั้ง เขตอำนาจศาลได้รับการจัดอันดับความลับทางการเงินในแถวที่สองของตาราง ข้อมูลทั้งหมดได้มาจากการตรวจสอบล่าสุดในปี ค.ศ. 2020 หรือ ค.ศ. 2021 เป็นหลัก

แม้ว่าข้อมูลของ Walker จะเก่ามากในปี ค.ศ. 1996 ก็เห็นแนวโน้มที่กำลังจะตามทันในอีกไม่กี่ปีข้างหน้า ซึ่งหมายถึงความต้องการทั่วไปในการรวมเข้าในเขตอำนาจศาลที่เป็นมิตรบางแห่ง ตัวอย่างเช่น ระบอบการปกครองของสหราชอาณาจักรเคยเป็น ปัจจุบัน และจะเป็นสภาพแวดล้อมที่เป็นมิตรต่อธุรกิจ แม้ว่าในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา รัฐบาลได้ยกระดับปัญหาความโปร่งใสโดยจัดตั้งทะเบียนเจ้าของผลประโยชน์ที่มีชื่อว่า PSC หรือบุคคลที่มีอำนาจควบคุมอย่างมีนัยสำคัญ

สิงคโปร์เป็นและยังคงเป็นเขตอำนาจศาลที่ทันสมัยมาก และแน่นอนว่าเป็นเขตอำนาจศาลแบบดั้งเดิมของสหรัฐอเมริกา ซึ่งขึ้นอยู่กับรัฐหนึ่งไปอีกรัฐหนึ่ง โดยมีเขตอำนาจศาลเดลาแวร์เป็นรัฐชั้นนำ ในช่วงหลายปีหลังจากการค้นพบของวอล์กเกอร์ มีรัฐอื่นๆ เข้ามามีบทบาทในการแข่งขันโดยตรงกับเดลาแวร์ เช่น เนวาดาและอื่นๆ เขตอำนาจศาลนอกชายฝั่งแบบดั้งเดิม เช่น เนวิส หมู่เกาะบริติชเวอร์จิน เบลีซ เบอร์มิวดา บาฮามาส ปานามา และไซปรัส ยังคงใช้มาจนถึงปัจจุบัน โดยมีบริการการจัดตั้งบริษัทที่ยอดเยี่ยม นอกจากนี้ สิงคโปร์ยังได้พัฒนาระบบธนาคาร ในกรณีส่วนใหญ่ เสถียรภาพทางการเมืองและความลับ แม้ว่าบางครั้งจะมีอยู่ในกฎหมายของสหภาพยุโรปก็ตาม ในกรณีเหล่านี้หลายกรณี ความลับยังสามารถทำได้โดยใช้ผู้รับมอบอำนาจ ซึ่งคือบุคคลหรือองค์กรที่ดำเนินการในนามของบุคคลอื่นหรือบุคคลอื่นๆ ตามคำจำกัดความอย่างเป็นทางการ พวกเขาให้ความสำคัญกับผลประโยชน์ของลูกค้าเหนือผลประโยชน์ของตนเอง โดยมีหน้าที่รักษาความซื่อสัตย์สุจริตและความไว้วางใจ การเป็นผู้รับมอบอำนาจหมายถึงการมีหน้าที่ตามกฎหมายและจริยธรรมที่จะต้องกระทำการเพื่อประโยชน์สูงสุดของอีกฝ่ายหนึ่ง ซึ่งหมายความว่าในระหว่างกระบวนการจัดตั้ง ผู้รับมอบอำนาจจะกระทำการเสมือนว่าตนเป็นเจ้าของหรือผู้รับผลประโยชน์ของบริษัท และจะรับผิดชอบทางกฎหมายแม้กระทั่งเพื่อประโยชน์ของการเป็นเจ้าของ เพื่อปกป้องลูกค้าจริงด้วยผลประโยชน์ทางการเงินที่เหมาะสม

บริการดังกล่าวเพิ่มต้นทุนในการดูแลรักษาบริษัทในเขตอำนาจศาลดังกล่าว แต่บริการดังกล่าวช่วยเหลือผู้ที่ต้องการปกปิดการเป็นเจ้าของบริษัทจากการตรวจสอบทางกฎหมาย นอกจากนี้ ยังเห็นได้จากประสบการณ์ของเราเองว่าเขตอำนาจศาลหลักสองประเภทได้รับความนิยมในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา ได้แก่ ประชาธิปไตยในอดีตของสหภาพโซเวียตและโอเชียเนีย ตัวอย่างเช่น จอร์เจียได้รับความสนใจอย่างมากในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา เช่นเดียวกับเอสโทเนียและสภาพแวดล้อมดิจิทัลและพลเมืองดิจิทัล และแน่นอน นิวซีแลนด์ ซึ่งในฐานะอดีตพลเมืองของราชวงศ์ ได้สืบทอดโครงสร้างของสหราชอาณาจักรและขยายสภาพแวดล้อมที่เป็นมิตรต่อธุรกิจ สิ่งที่เป็นไปได้ส่วนใหญ่ได้รับการอธิบายไว้ในกรณีก่อนหน้านี้ มีการริเริ่มระดับนานาชาติและกฎหมายที่เข้มงวดเพื่อให้ผู้เข้าร่วมมีเครื่องมือที่จำเป็นในการพิจารณาว่าบริษัทถูกใช้โดยชอบธรรมหรือทำหน้าที่เป็นเครื่องมือในการหลีกเลี่ยงภาษี หลีกเลี่ยงมาตรการคว่ำบาตร หรือวัตถุประสงค์อื่นหรือไม่ ปัจจัยสุดท้ายคือทักษะการสืบสวนของมนุษย์ ความรู้เกี่ยวกับระบอบการปกครองเฉพาะ และวิธีการในการพิจารณาเจ้าของที่แท้จริงของนิติบุคคล งานนี้ต้องดำเนินการด้วยความรอบคอบเพื่อระบุความเป็นเจ้าของของนิติบุคคล นอกจากนี้ ยังมีธุรกิจจริงที่ดำเนินการ ในหลายกรณี ธุรกรรมหรือการดำเนินการของบริษัทจะให้เบาะแสเพื่อเจาะลึกยิ่งขึ้น เนื่องจากกฎหมายไม่ใช่ทุกฉบับที่ใช้ควบคุมทุกกรณี ทุกอย่างอาจดูเป็นระเบียบในบางครั้ง แต่วิธีการทำธุรกรรมจะให้ข้อบ่งชี้ที่จำเป็นสำหรับการสืบสวนเพิ่มเติม

อย่างไรก็ตาม ธนาคารจะเป็นศูนย์กลางของปัญหา ไม่ว่าจะระบุได้ตั้งแต่เริ่มต้นหรือระหว่างการดำเนินการและความสัมพันธ์ทางธุรกิจ ไม่ว่ากรณีใด ข้อกำหนดเพียงอย่างเดียวคือดำเนินการทุกอย่างที่จำเป็นเพื่อค้นหาข้อมูลที่ต้องการและดำเนินการตามนั้น หากไม่เปิดเผย ให้ระบุช่องโหว่และกลเม็ดเพื่อแก้ไขระบบ เพื่อไม่ให้ถูกใช้ประโยชน์ในครั้งต่อไป ข้อผิดพลาดเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ และคนส่วนใหญ่ที่ต้องการโครงสร้างเหล่านี้ต้องจ่ายเงินเป็นจำนวนมากเพื่อรับคำแนะนำจากผู้เชี่ยวชาญและก้าวไปข้างหน้าเสมอ อาชญากรจะก้าวไปข้างหน้าขีดความสามารถของเจ้าหน้าที่บังคับใช้กฎหมายอยู่เสมอ ซึ่งไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้