บทบัญญัติแก้ไขรัฐธรรมนูญฉบับที่ 4 ของสหรัฐอเมริกา

 การแก้ไขเพิ่มเติมรัฐธรรมนูญครั้งที่ 4 ของสหรัฐอเมริกาคุ้มครองความเป็นส่วนตัว โดยระบุว่าบุคคลทุกคนมีสิทธิที่จะปลอดภัยจากการบุกรุกร่างกาย บ้าน ธุรกิจ และทรัพย์สินของบุคคลโดยไม่สมเหตุสมผลโดยรัฐบาล สมาชิกรัฐสภาและศาลได้วางมาตรการคุ้มครองทางกฎหมายเพื่อประกันสิทธิของประชาชนชาวอเมริกาว่าเจ้าหน้าที่บังคับใช้กฎหมายจะแทรกแซงสิทธิของบุคคลตามการแก้ไขเพิ่มเติมรัฐธรรมนูญครั้งที่ 4 ได้เฉพาะในสถานการณ์จำกัดและด้วยวิธีการเฉพาะเท่านั้น

ในขอบเขตของกฎหมายอาญา การคุ้มครอง "การค้นและยึด" ตามการแก้ไขเพิ่มเติมรัฐธรรมนูญครั้งที่ 4 ของสหรัฐฯ ขยายไปถึงการจับกุมหรือกักขังทางร่างกายของเจ้าหน้าที่บังคับใช้กฎหมายโดยวิธีการหยุดหรือจับกุม และการค้นสถานที่ที่บุคคลคาดหวังความเป็นส่วนตัวโดยชอบธรรมของตำรวจ กล่าวได้ว่าบทบัญญัติแก้ไขเพิ่มเติมรัฐธรรมนูญครั้งที่ 4 ให้การคุ้มครองระหว่างการค้นและกักขัง นอกจากนี้ยังป้องกันไม่ให้สิ่งของที่ยึดมาโดยไม่ชอบด้วยกฎหมายถูกนำไปใช้เป็นหลักฐานในการฟ้องร้องในคดีอาญา ระดับของการคุ้มครองที่มีในแต่ละกรณีขึ้นอยู่กับสิ่งต่อไปนี้ ลักษณะของการกักขังหรือการจับกุม ลักษณะของสถานที่ที่ถูกค้น สถานการณ์ที่การค้นเกิดขึ้น

โดยทั่วไป รัฐบาลต้องขอหมายค้นที่ถูกต้องจึงจะค้นตัวหรือทรัพย์สินของคุณได้ หากเจ้าหน้าที่ตำรวจค้นบ้านโดยไม่มีหมายค้น อาจเป็นการค้นที่ผิดกฎหมาย แม้ว่าจะมีข้อยกเว้นสำหรับกฎทั่วไป แต่การค้นโดยไม่มีหมายค้นมักผิดกฎหมาย ข้อกำหนดเรื่องหมายค้นจะคุ้มครองพลเมืองจากการค้นที่ไม่สมเหตุสมผลและรักษาสิทธิประกันโดยรัฐธรรมนูญสหรัฐฯ 

บทบัญญัติแก้ไขเพิ่มเติมรัฐธรรมนูญฉบับที่ 4 ให้การคุ้มครองตามรัฐธรรมนูญแก่บุคคลในสถานการณ์ต่างๆ มากมาย เช่น บุคคลถูกตำรวจเรียกให้หยุดเพื่อสอบสวนขณะเดินไปตามถนน ตำรวจเรียกให้ผู้ขับขี่หยุดรถเนื่องจากฝ่าฝืนกฎจราจรเพียงเล็กน้อย และเจ้าหน้าที่ตำรวจค้นท้ายรถ ตำรวจจับกุมบุคคล เจ้าหน้าที่ตำรวจเข้าไปในบ้านของบุคคลเพื่อจับกุม เจ้าหน้าที่ตำรวจเข้าไปในอพาร์ตเมนต์ของบุคคลเพื่อค้นหาหลักฐานของอาชญากรรม เจ้าหน้าที่ตำรวจเข้าไปในสถานประกอบการเพื่อค้นหาหลักฐานของอาชญากรรม เจ้าหน้าที่ตำรวจยึดรถยนต์หรือทรัพย์สินส่วนตัวของบุคคล เจ้าหน้าที่โรงเรียนของรัฐค้นกระเป๋าเป้ของนักเรียน (New Jersey v. T.L.O.) กรณีดังกล่าวเป็นเพียงตัวอย่างบางส่วนของสถานการณ์ที่สิทธิตามการแก้ไขเพิ่มเติมรัฐธรรมนูญครั้งที่ 4 เกิดขึ้น 

ในกรณีส่วนใหญ่ เจ้าหน้าที่ตำรวจจะไม่ค้นหรือยึดบุคคลหรือทรัพย์สินของบุคคล เว้นแต่เจ้าหน้าที่จะมีอย่างน้อยหนึ่งอย่างต่อไปนี้ หมายค้นที่ถูกต้อง หมายจับที่ถูกต้อง มีความเชื่อที่เพิ่มขึ้นถึงระดับ "เหตุผลอันน่าสงสัย" ว่าบุคคลนั้นได้ก่ออาชญากรรม กล่าวคือในทางปฏิบัติโดยส่วนใหญ่ เจ้าหน้าที่ตำรวจต้องยื่นขอหมายค้นก่อนทำการค้น ซึ่งเจ้าหน้าที่ตำรวจจะต้องให้คำให้การเป็นลายลักษณ์อักษรและปรากฏตัวต่อหน้าผู้พิพากษาหรือผู้พิพากษาที่เป็นกลาง เจ้าหน้าที่ตำรวจจะต้องแสดงให้เห็นว่าตนมีเหตุอันน่าสงสัยในการทำการค้น เพื่อพิสูจน์เหตุอันน่าสงสัย เจ้าหน้าที่ตำรวจจะต้องแสดงสิ่งต่อไปนี้ เจ้าหน้าที่ตำรวจทราบข้อเท็จจริงและสถานการณ์บางประการ ข้อเท็จจริงและสถานการณ์เหล่านี้มาจากแหล่งข้อมูลที่น่าเชื่อถือในระดับหนึ่ง บุคคลที่มีเหตุผลจะเชื่อว่ามีการกระทำความผิดทางอาญาเกิดขึ้นหรือกำลังจะเกิดขึ้น ผู้พิพากษาหรือผู้พิพากษาจะออกหมายค้นหรือไม่ออกหมายค้น หมายค้นจะต้องระบุอย่างชัดเจนว่าตำรวจสามารถค้นได้ที่ไหนและอย่างไร ตัวอย่างเช่น อาจจำกัดการค้นให้เหลือเฉพาะบริเวณใดบริเวณหนึ่งของบ้าน อย่างไรก็ตาม ศาลฎีกาได้ตัดสินว่าสถานการณ์บางอย่างอนุญาตให้รัฐบาลทำการค้นโดยไม่ต้องมีหมายค้น ข้อยกเว้นบางประการสำหรับข้อกำหนดหมายค้นทั่วไป เช่น การค้นหาตามเหตุการณ์การจับกุม ตำรวจไม่มีหมายค้นเพื่อค้นตัวบุคคลหลังจากถูกจับกุมโดยชอบด้วยกฎหมาย หลังจากถูกจับกุมแล้ว รัฐธรรมนูญแก้ไขเพิ่มเติมครั้งที่ 4 อนุญาตให้เจ้าหน้าที่ค้นตัวผู้ถูกจับกุม เสื้อผ้า และพื้นที่ในบริเวณใกล้เคียงผู้ถูกจับกุม (โดยปกติจะอยู่ในระยะที่บุคคลนั้นเข้าถึงได้) สิทธิตามรัฐธรรมนูญแก้ไขเพิ่มเติมครั้งที่ 4 คุ้มครองคุณจากการค้นและยึดทรัพย์สินที่ไม่สมเหตุสมผล 

กรณีสถานการณ์เร่งด่วนหรือฉุกเฉินบางกรณีทำให้เจ้าหน้าที่บังคับใช้กฎหมายสามารถค้นทรัพย์สิน ยึดทรัพย์สิน หรือจับกุมโดยไม่มีหมายค้นได้ ตัวอย่างเช่น หากเจ้าหน้าที่ตำรวจมีความเชื่อที่สมเหตุสมผลว่าผู้ต้องสงสัยจะทำลายหลักฐาน เจ้าหน้าที่อาจค้นทรัพย์สินโดยไม่มีหมายค้นได้ ผู้พิพากษาจะพิจารณาภายหลังการจับกุมว่าสถานการณ์ดังกล่าวเป็นเหตุอันสมควรที่เจ้าหน้าที่จะดำเนินการหรือไม่ ทั้งนี้ กฎเกณฑ์สถานการณ์เร่งด่วนยังใช้บังคับเมื่อผู้ต้องสงสัยพยายามหลบหนีจากเจ้าหน้าที่บังคับใช้กฎหมาย สมมติว่ามีผู้ต้องสงสัยวิ่งหนีตำรวจ ตำรวจจะไล่ตามผู้ต้องสงสัยทันที การไล่ล่าเริ่มต้นในที่สาธารณะ และผู้ต้องสงสัยวิ่งเข้าไปในบ้านส่วนตัวในที่สุด เนื่องจากตำรวจกำลัง "ไล่ตามอย่างเอาเป็นเอาตาย" พวกเขาจึงไม่จำเป็นต้องขอหมายค้นเพื่อเข้าไปในบ้าน ศาลฎีกาของสหรัฐฯ ได้พิจารณาประเด็นนี้ในคดี Warden v. Hayden (1967) การค้นหรือจับกุมโดยไม่มีหมายค้นก็มักจะสมเหตุสมผลหากเจ้าหน้าที่เชื่ออย่างมีเหตุผลว่าผู้ต้องสงสัยจะทำร้ายร่างกายบุคคลอื่น

กรณีหยุดและค้นตัว หากเจ้าหน้าที่สงสัยอย่างมีเหตุผลว่ากิจกรรมทางอาญากำลังเกิดขึ้นหรือจะเกิดขึ้นในที่สาธารณะ บทบัญญัติแก้ไขเพิ่มเติมรัฐธรรมนูญครั้งที่ 4 อนุญาตให้เจ้าหน้าที่หยุดบุคคลนั้นได้ จากนั้นเจ้าหน้าที่จึงสามารถค้นเสื้อผ้าของผู้ต้องสงสัยได้ในขอบเขตจำกัด การค้นดังกล่าวเรียกว่าการหยุดและค้นตัวหรือการหยุดแบบเทอร์รี คำว่า "การหยุดแบบเทอร์รี" มาจากคดี Terry v. Ohio ของศาลฎีกาสหรัฐฯ ในปี ค.ศ. 1968 การค้นแบบจำกัดช่วยให้เจ้าหน้าที่สามารถตรวจค้นเสื้อผ้าภายนอกของผู้ต้องสงสัยเพื่อให้แน่ใจว่าไม่มีอาวุธ หากเจ้าหน้าที่ตำรวจพบของผิดกฎหมาย เช่น ยาเสพติดหรืออุปกรณ์เสพยาเจ้าหน้าที่ตำรวจไม่สามารถยึดของเหล่านี้ได้ ตำรวจสามารถยึดอาวุธได้เฉพาะระหว่างการหยุดและตรวจค้นเท่านั้น 

กรณีจุดตรวจริมถนนบางแห่งได้รับอนุญาตภายใต้การแก้ไขเพิ่มเติมรัฐธรรมนูญครั้งที่ 4 เจ้าหน้าที่บังคับใช้กฎหมายต้องออกแบบจุดตรวจริมถนนเหล่านี้เพื่อแก้ไขปัญหาเฉพาะที่เจ้าหน้าที่ไม่สามารถแก้ไขได้ด้วยวิธีการแบบเดิม ตัวอย่างเช่น ศาลฎีกาได้ตัดสินว่าการยึดของโดยไม่มีหมายค้นที่จุดตรวจที่ระบุตัวผู้ขับขี่เมาสุราและคนต่างด้าวที่ผิดกฎหมายเป็นสิ่งที่ถูกกฎหมาย การหยุดดังกล่าวเกี่ยวข้องกับการรักษาความปลอดภัยของถนนและชายแดนตามลำดับ อย่างไรก็ตาม ศาลฎีกาได้ตัดสินว่าหากจุดประสงค์หลักของจุดตรวจคือการตรวจจับกิจกรรมทางอาญาทั่วไป จุดตรวจดังกล่าวจะละเมิดบทบัญญัติแก้ไขเพิ่มเติมรัฐธรรมนูญครั้งที่ 4 ในกรณีของเมืองอินเดียนาโพลิสกับเอ็ดมอนด์ เมืองอินเดียนาโพลิสได้ตั้งจุดตรวจริมถนนเพื่อสกัดกั้นยาเสพติดที่ผิดกฎหมาย เนื่องจากจุดประสงค์หลักของจุดตรวจนี้คือการตรวจจับกิจกรรมทางอาญาทั่วไป จึงถือว่าผิดกฎหมาย

กรณีการหยุดรถ ตำรวจไม่จำเป็นต้องมีเหตุผลอันน่าเชื่อในการหยุดรถ แต่จำเป็นต้องมีเพียงความสงสัยที่สมเหตุสมผลเท่านั้น ความสงสัยที่สมเหตุสมผลหมายถึงการที่บุคคลที่มีเหตุอันน่าเชื่อจะเชื่อว่ามีกิจกรรมทางอาญาเกิดขึ้นหรือไม่ หากต้องการมีความสงสัยที่สมเหตุสมผล ตำรวจจะต้องดำเนินการตามข้อเท็จจริงและการอนุมานที่เฉพาะเจาะจง ตัวอย่างเช่น หากไฟท้ายรถดับหรือคนขับขับรถเร็ว ตำรวจก็มีความสงสัยที่สมเหตุสมผลในการหยุดรถ เนื่องจากสองสิ่งนี้ผิดกฎหมาย หากเจ้าหน้าที่พบเหตุผลอันน่าเชื่อหลังจากที่คนขับจอดรถ เจ้าหน้าที่สามารถค้นภายในรถได้ ทั้งนี้ ขึ้นอยู่กับเหตุผลอันน่าเชื่อที่เจ้าหน้าที่พบ เจ้าหน้าที่อาจค้นท้ายรถได้ มิฉะนั้น เจ้าหน้าที่อาจมีเหตุผลอันน่าเชื่อในการค้นพื้นที่โดยรอบคนขับโดยตรงเท่านั้น แต่หากตำรวจจอดรถและเห็นของผิดกฎหมายอย่างชัดเจน ตำรวจสามารถยึดรถได้ ตัวอย่างเช่น หากตำรวจเห็นของผิดกฎหมายที่เบาะหลังรถ ตำรวจสามารถยึดได้ นอกจากนี้ การยึดดังกล่าวอาจมีเหตุผลอันน่าเชื่อได้ว่าเจ้าหน้าที่ตำรวจจะค้นรถและคนขับ

กรณีสุจริตใจ สมมติว่าเจ้าหน้าที่ตำรวจค้นรถตามหมายค้น หลังจากที่ตำรวจค้นเสร็จแล้ว ศาลจะตัดสินว่าหมายค้นนั้นบกพร่อง หมายค้นอาจบกพร่องเนื่องจากไม่ปฏิบัติตามข้อกำหนดของหมายค้นที่อธิบายไว้ข้างต้น หากหมายค้นถูกตัดสินว่าไม่ถูกต้อง ศาลจะไม่นำหลักฐานที่ยึดมาพิจารณาในคดีอาญา แต่ศาลฎีกาของสหรัฐฯ ได้ตัดสินว่าการค้นรถโดยใช้หมายค้นที่ไม่ถูกต้องอาจยังถือว่าสมเหตุสมผล หากผู้พิพากษาออกหมายค้นและข้อบกพร่องของหมายค้นไม่ได้เกิดจากการหลอกลวงของตำรวจโดยเจตนา การค้นรถอาจถือว่าถูกต้องตามกฎหมาย ซึ่งเรียกว่าข้อยกเว้นโดยสุจริตใจ ซึ่งจะคุ้มครองเจ้าหน้าที่ตำรวจที่กระทำการโดยสุจริตใจโดยอาศัยสิ่งที่เชื่อว่าเป็นหมายค้นที่ถูกต้อง

กรณีให้ความยินยอม หากเจ้าหน้าที่ตำรวจขอค้นรถ ประชาชนสามารถปฏิเสธหรือยินยอมตามคำขอของเจ้าหน้าที่ได้ หากยินยอม แสดงว่าได้ให้ความยินยอมโดยสมัครใจให้ค้นรถ ตำรวจไม่จำเป็นต้องขอหมายค้น ถือว่าตำรวจสามารถค้นรถได้อย่างถูกต้องตามกฎหมาย ดังนั้น การค้นรถจึงไม่ถือเป็นการละเมิดการคุ้มครองตามบทบัญญัติแก้ไขเพิ่มเติมรัฐธรรมนูญครั้งที่ 4 อย่างไรก็ตาม การยินยอมโดยถูกบังคับเป็นปัญหาในหลายกรณี ดังที่กล่าวไว้ข้างต้น รัฐบาลต้องการเหตุผลอันน่าเชื่อเพื่อเชื่อว่าการค้นรถจะมีหลักฐานของอาชญากรรม สำหรับการค้นรถโดยสมัครใจ ตำรวจไม่จำเป็นต้องมีเหตุผลอันน่าเชื่อ กล่าวอีกนัยหนึ่งก็คือ ตำรวจไม่จำเป็นต้องแสดงให้เห็นว่าการค้นรถจะนำไปสู่การสืบสวนคดีอาญา

นอกจากนี้มีข้อยกเว้นระบุว่าศาลจะยกเว้นหรือป้องกันหลักฐานที่ได้มาจากการค้นบ้านที่ไม่สมเหตุสมผลและการยึดจากการพิจารณาคดีของจำเลยในคดีอาญา ตัวอย่างเช่น เจ้าหน้าที่จับกุมบุคคลหนึ่ง แม้ว่าเจ้าหน้าที่จะไม่มีเหตุผลอันน่าเชื่อ การจับกุมละเมิดสิทธิส่วนบุคคลของผู้ถูกจับกุม ศาลจะตัดหลักฐานใดๆ ที่ได้มาจากการจับกุมที่ผิดกฎหมาย เช่น คำสารภาพ ออกจากคดีอาญาของผู้ถูกจับกุม หรือกรณีเจ้าหน้าที่ตำรวจค้นบ้านของผู้ต้องสงสัยโดยไม่ได้รับหมายค้น ไม่มีสถานการณ์พิเศษใดที่อนุญาตให้ตำรวจค้นบ้านโดยไม่มีหมายค้น ตำรวจยึดยาเสพย์ติดและอาวุธผิดกฎหมายระหว่างการค้นบ้าน การค้นบ้านละเมิดสิทธิตามรัฐธรรมนูญของผู้ต้องสงสัย ศาลจะตัดหลักฐานที่ยึดได้จากการพิจารณาคดีอาญาของผู้ต้องสงสัย ศาลจะไม่รับฟังหลักฐานใดๆ ที่ได้มาจากการค้นบ้านโดยไม่ชอบด้วยกฎหมาย หลักคำสอนเรื่อง "ผลไม้จากต้นไม้พิษ" ป้องกันไม่ให้ศาลรับฟังหลักฐานดังกล่าว สมมติว่าเจ้าหน้าที่ตำรวจค้นบ้านของผู้ต้องสงสัยโดยไม่ชอบด้วยกฎหมาย ในอพาร์ทเมนท์ เจ้าหน้าที่ตำรวจยึดสมุดบันทึกของผู้ต้องสงสัย ภายในสมุดบันทึก เจ้าหน้าที่พบแผนที่แสดงตำแหน่งของยาเสพติดผิดกฎหมาย เจ้าหน้าที่จึงไปเยี่ยมสถานที่ดังกล่าวและยึดยาเสพติด ศาลจะป้องกันไม่ให้อัยการนำยาเสพติดเข้ามาเป็นหลักฐานในการพิจารณาคดีอาญาของผู้ต้องสงสัยตามหลักคำสอนเรื่อง "ผลไม้จากต้นไม้พิษ" เนื่องจากเจ้าหน้าที่จะไม่ทราบถึงแผนที่หากไม่ได้ค้นบ้านของผู้ต้องสงสัยโดยไม่ชอบด้วยกฎหมาย จึงไม่สามารถนำยาเสพติดเข้ามาเป็นหลักฐานได้

การถือกำเนิดของอินเทอร์เน็ตและเทคโนโลยีดิจิทัลอื่นๆ ได้นำมาซึ่งปัญหาใหม่ๆ เกี่ยวกับเวลาที่ตำรวจต้องขอหมายค้น สิ่งที่ต้องสนับสนุนหมายค้น และสิ่งที่หมายค้นต้องระบุ คำถามที่เกิดขึ้นซ้ำๆ ได้แก่ ข้อยกเว้นต่อข้อกำหนดหมายค้นที่พัฒนาขึ้นก่อนโทรศัพท์มือถือและอินเทอร์เน็ตมีผลกับข้อมูลอิเล็กทรอนิกส์หรือไม่ และจุดที่ตำรวจใช้เทคโนโลยีเฝ้าติดตามแทรกแซงความคาดหวังความเป็นส่วนตัวที่สมเหตุสมผลของบุคคล ที่ผ่านมามีคดีเกี่ยวข้องกับบทบัญญัติแก้ไขเพิ่มเติมครั้งที่ 4 สองคดีที่น่าสนใจ ได้แก่ คดี Riley v. California (2014) และคดี Carpenter v. United States (2018) ซึ่งศาลฎีกาได้ยอมรับว่าผู้คนมีความคาดหวังที่สมเหตุสมผลเกี่ยวกับความเป็นส่วนตัวในเนื้อหาในโทรศัพท์มือถือของตนและข้อมูลตำแหน่งในประวัติของตน คดีเหล่านี้แสดงให้เห็นว่าศาลไม่เต็มใจที่จะขยายข้อยกเว้นของหมายค้นก่อนดิจิทัลให้ครอบคลุมถึงสถานการณ์ทางเทคโนโลยีใหม่ๆ

ในคดี Riley ศาลได้ตัดสินว่าข้อยกเว้น "การค้นหาโดยบังเอิญเพื่อจับกุม" ต่อข้อกำหนดหมายค้นนั้นไม่นำไปใช้กับโทรศัพท์มือถือ ภายใต้ข้อยกเว้นการค้นหาโดยบังเอิญเพื่อจับกุมแบบดั้งเดิม เจ้าหน้าที่บังคับใช้กฎหมายไม่จำเป็นต้องมีหมายค้นเพื่อค้นสิ่งของของบุคคลที่ถูกจับกุม เนื่องจากความปลอดภัยของเจ้าหน้าที่ในระหว่างการจับกุมขึ้นอยู่กับการตรวจสอบว่าวัตถุนั้นเป็นอาวุธหรือมีอาวุธอยู่ภายใน ในคดี Riley ศาลฎีกาปฏิเสธที่จะขยายข้อยกเว้นนี้ให้ครอบคลุมถึงการค้นโทรศัพท์มือถือระหว่างการจับกุม เนื่องจากตำรวจไม่จำเป็นต้องดูเนื้อหาในโทรศัพท์เพื่อพิจารณาว่าโทรศัพท์เป็นภัยคุกคามต่อความปลอดภัยของพวกเขาหรือไม่ ศาลพบว่าการค้นโทรศัพท์มือถือโดยไม่มีหมายค้นถือเป็นการละเมิดความเป็นส่วนตัวของบุคคลอย่างไม่สมเหตุสมผล เนื่องจากมีข้อมูลส่วนบุคคลจำนวนมากอยู่ภายใน

ในทำนองเดียวกัน ในคดี Carpenter ศาลพบว่าตำรวจจำเป็นต้องมีหมายค้นเพื่อขอบันทึกการเคลื่อนไหวของบุคคลที่เกิดจากโทรศัพท์มือถือเป็นระยะเวลานานหลายสัปดาห์ โดยปฏิเสธที่จะขยาย "ข้อยกเว้นบุคคลที่สาม" ให้กับข้อกำหนดของหมายค้น ภายใต้ข้อยกเว้นบุคคลที่สามแบบเดิม บุคคลไม่มีความคาดหวังที่สมเหตุสมผลเกี่ยวกับความเป็นส่วนตัวในข้อมูลที่บุคคลภายนอกถือครอง ในกรณี Carpenter เจ้าหน้าที่บังคับใช้กฎหมายพยายามใช้ข้อยกเว้นนี้เพื่อพิสูจน์ว่าบุคคลมีความคาดหวังที่สมเหตุสมผลเกี่ยวกับความเป็นส่วนตัวในการเคลื่อนไหวของตนเป็นระยะเวลานานหลายสัปดาห์ เนื่องจากข้อมูลดังกล่าวสร้างภาพจำลองที่เปิดเผยชีวิตประจำวันของบุคคลนั้น

โดยสรุป บทบัญญัติแก้ไขเพิ่มเติมรัฐธรรมนูญฉบับที่ 4 ถือเป็นหลักในการคุ้มครองความเป็นส่วนตัวตามรัฐธรรมนูญของสหรัฐอเมริกา บทบัญญัติแก้ไขเพิ่มเติมรัฐธรรมนูญฉบับที่ 4 ห้ามการค้นและยึดทรัพย์สินโดยไม่สมเหตุสมผลโดยไม่ได้มีหมายค้น โดยทั่วไป เจ้าหน้าที่บังคับใช้กฎหมายจะต้องขอหมายค้นเมื่อการค้นดังกล่าวละเมิดความคาดหวังความเป็นส่วนตัวที่สมเหตุสมผลของบุคคล และบทบัญญัติแก้ไขเพิ่มเติมรัฐธรรมนูญฉบับที่ 4 ยังกำหนดให้หมายค้นต้องได้รับการสนับสนุนจากเหตุผลอันน่าเชื่อ และต้องอธิบายสถานที่ที่จะค้นและบุคคลที่จะถูกยึดอย่างละเอียด

นโบายและกรอบการกำกับดูแลปัญญาประดิษฐ์ในสหรัฐอเมริกา

 อนาคตของกฎระเบียบด้านความเป็นส่วนตัวและการปกป้องข้อมูลทั่วโลกอาจต้องจมอยู่กับความกังวลเกี่ยวกับการกำกับดูแลและความกระตือรือร้นอย่างมากต่อปัญญาประดิษฐ์ในไม่ช้านี้ รัฐบาลต่างให้ความสำคัญกับเทคโนโลยีดิจิทัลมากขึ้นเรื่อยๆ ไม่ใช่แค่ข้อมูลส่วนบุคคลในวงแคบๆ การนำปัญญาประดิษฐ์ที่ซับซ้อนมาใช้ท้าทายสถานะปัจจุบันของกฎระเบียบระดับโลกนี้ ซึ่งส่งผลอย่างมากต่อภาคเทคโนโลยี ตัวอย่างเช่น ในขณะที่ผู้เชี่ยวชาญหลายคนในสาขานี้สงสัยว่าความก้าวหน้าของปัญญาประดิษฐ์จะเข้ากันได้กับข้อกำหนดความเป็นส่วนตัวที่เข้มงวดของกฎหมายคุ้มครองข้อมูลส่วนบุคคลของสหภาพยุโรป (GDPR) หรือไม่ เนื่องจากมีชุดข้อมูลจำนวนมหาศาลที่จำเป็นสำหรับการฝึกอบรมและการเรียนรู้ของเครื่องจักร ผู้สังเกตการณ์ที่เฉียบแหลมบางคน เช่น Theodore Christakis ก็ถามถึงอีกด้านหนึ่งของสมการนโยบายเช่นกัน ในการแข่งขันระหว่างประโยชน์มหาศาลที่ปัญญาประดิษฐ์ขั้นสูงมอบให้สังคมและผลกระทบที่ขัดขวางนวัตกรรมของกฎระเบียบของสหภาพยุโรป GDPR จะสามารถอยู่รอดจากเสน่ห์ของปัญญาประดิษฐ์เชิงสร้างสรรค์ได้หรือไม่ แม้ว่าจะต้องใช้ข้อมูลจำนวนมหาศาลก็ตาม

การนำโมเดลภาษาขนาดใหญ่ที่ปฏิวัติวงการ เช่น OpenAI Chat Series มาใช้เป็นตัวเร่งให้เกิดการกำหนดนโยบายด้านปัญญาประดิษฐ์ขึ้นทั่วโลกในช่วงปีที่ผ่านมา เนื่องจากผู้นำพยายามรับมือกับความเสี่ยงทั้งในปัจจุบันและความเสี่ยงต่อการดำรงอยู่ที่เกิดจากระบบการทำนายที่มีประสิทธิภาพ อย่างไรก็ตาม คำถามที่ว่าใครและกรอบงานใดจะก้าวขึ้นมาเป็นผู้นำระดับโลกด้านการกำกับดูแลปัญญาประดิษฐ์นั้นยังไม่ชัดเจน เนื่องจากความไม่แน่นอนว่าปัญญาประดิษฐ์ทำงานขั้นสูงเพียงใด มีความสามารถอะไรบ้างในปัจจุบัน และจะทำอะไรได้บ้างในอนาคต คำถามปลายเปิดเหล่านี้ทำให้สหรัฐอเมริกามีโอกาส และบางทีอาจมีภาระหน้าที่ในการยืนหยัดเป็นผู้นำด้านมาตรฐานเทคโนโลยีระดับโลกที่เกี่ยวข้อง

อันที่จริงแล้ว เป็นที่ชัดเจนว่าสหรัฐอเมริกาได้เรียนรู้บทเรียนจากการที่ตนเองไม่ค่อยมีความเป็นผู้นำด้านการกำหนดนโยบายความเป็นส่วนตัวจากผู้นำระดับโลก หรือไม่ก็ปัญญาประดิษฐ์มีความสำคัญเกินกว่าที่อเมริกาจะยืนหยัดอยู่ข้างสนามของการกำกับดูแล ปัญญาประดิษฐ์ในระดับนานาชาติ อลัน เดวิดสัน ผู้ช่วยรัฐมนตรีว่าการกระทรวงพาณิชย์ฝ่ายสื่อสารและสารสนเทศแห่งสำนักงานบริหารโทรคมนาคมและสารสนเทศแห่งชาติ เรียกคำสั่งบริหารด้านปัญญาประดิษฐ์ของประธานาธิบดีไบเดนเมื่อเดือนตุลาคม 2023 ว่าเป็น "ความพยายามของรัฐบาลที่ทะเยอทะยานที่สุดจนถึงปัจจุบัน" และยังกล่าวอีกว่า ความแตกต่างที่สำคัญระหว่างแนวทางของอเมริกาและความพยายามอื่นๆ ก็คือ คำสั่งบริหารดังกล่าวจะอนุญาตให้เจ้าหน้าที่ดำเนินการได้รวดเร็วกว่าเมื่อเทียบกับกฎหมายที่ครอบคลุม เช่น กฎหมายปัญญาประดิษฐ ของสหภาพยุโรป

การกำกับดูแลปัญญาประดิษฐ์มีความซับซ้อนยิ่งขึ้นเนื่องจากการใช้เทคโนโลยีทั้งสองอย่างอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ แม้ว่าจะยากที่จะควบคุมการกำกับดูแลปัญญาประดิษฐ์เชิงพาณิชย์ แต่การใช้งานทางทหารน่าจะดำเนินการในเส้นทางที่แยกจากกัน และอาจอยู่นอกเหนือการควบคุมแบบเดิม แน่นอนว่าสหภาพยุโรปดูเหมือนจะก้าวไปข้างหน้าด้วยการบรรลุข้อตกลงเกี่ยวกับกฎหมายปัญญาประดิษฐ์ที่ครอบคลุม ซึ่งควบคุมการพัฒนา การใช้งาน การนำเข้า และการจัดจำหน่ายระบบปัญญาประดิษฐ์ที่มีความเสี่ยงสูงและความเสี่ยงจำกัด แต่ถึงอย่างนั้น การเจรจาก็ยังถูกขัดขวางด้วยความเร็วของการเปลี่ยนแปลงทางเทคโนโลยี ข้อความดั้งเดิมของกฎหมายปัญญาประดิษฐ์ที่เสนอในปี ค.ศ. 2021 ไม่ได้คำนึงถึงการเพิ่มขึ้นของสิ่งที่เรียกว่า ปัญญาประดิษฐ์เชิงสร้างสรรค์ และโดยเฉพาะอย่างยิ่งโมเดลพื้นฐานหรือวัตถุประสงค์ทั่วไป เช่น GPT series ของ OpenAI ที่สามารถทำหน้าที่เป็นแพลตฟอร์มสำหรับแอปพลิเคชันอื่นๆ ผู้นำอุตสาหกรรมในยุโรปเริ่มเรียกร้องให้เจ้าหน้าที่พิจารณาอย่างรอบคอบมากขึ้นก่อนที่จะนำกฎระเบียบที่เข้มงวดเกินไปมาใช้ ซึ่งอาจทำให้ผู้เข้ามาใหม่ไม่สามารถแข่งขันกับปัญญาประดิษฐ์เชิงสร้างสรรค์ได้ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น การลงคะแนนเสียงในรัฐสภายุโรปเกี่ยวกับข้อความสุดท้ายของกฎหมายปัญญาประดิษฐ์ของสหภาพยุโรปน่าจะเกิดขึ้นได้ในเดือนเมษายน

ตามที่ผู้อำนวยการฝ่ายวิจัยและข้อมูลเชิงลึกของ IAPP อย่าง Joe Jones สรุปไว้เมื่อไม่นานนี้ ข้อความสุดท้ายของกฎหมายปัญญาประดิษฐ์ ระบุว่าข้อผูกพันสำหรับระบบที่มีความเสี่ยงสูงตามที่ระบุไว้ในภาคผนวก III ซึ่งรวมถึงการใช้ในระบบไบโอเมตริกซ์ โครงสร้างพื้นฐานที่สำคัญ การศึกษา การจ้างงาน บริการสาธารณะและเอกชนที่จำเป็น การบังคับใช้กฎหมาย การย้ายถิ่นฐาน และการบริหารกระบวนการประชาธิปไตย จะไม่มีผลบังคับใช้จนกว่าจะผ่านไป 24 เดือนหลังจากที่กฎหมายมีผลบังคับใช้ข้อผูกพันสำหรับระบบที่มีความเสี่ยงสูงเหล่านั้นที่เป็นส่วนประกอบหรือเป็นผลิตภัณฑ์ที่ครอบคลุมโดยกฎหมายของสหภาพยุโรปที่ระบุไว้ในภาคผนวก II ของกฎหมาย และจำเป็นต้องผ่านการประเมินความสอดคล้องก่อนที่จะวางจำหน่าย จะไม่มีผลบังคับใช้จนกว่าจะผ่านไป 36 เดือนหลังจากที่กฎหมายมีผลบังคับใช้ ในทางตรงกันข้าม หน่วยงานของอเมริกาจะต้องปฏิบัติตามกำหนดเวลาสำคัญต่างๆ ที่กำหนดโดยคำสั่งฝ่ายบริหารของประธานาธิบดีไบเดนก่อนสิ้นปี ค.ศ. 2024

ในการประกาศล่าสุดอีกฉบับเกี่ยวกับการจัดตั้ง US AI Safety Institute Consortium ซึ่งประกอบด้วยผู้มีส่วนได้ส่วนเสียชั้นนำด้านปัญญาประดิษฐ์มากกว่า 200 ราย สมาชิกรัฐบาลหลักของประธานาธิบดีไบเดนได้เน้นย้ำถึงความสำคัญของความเป็นผู้นำของสหรัฐฯ รัฐมนตรีว่าการกระทรวงพาณิชย์กล่าวว่า ภายใต้คำสั่งบริหารที่สำคัญของประธานาธิบดีไบเดน มั่นใจได้ว่าอเมริกาจะเป็นผู้นำในด้านการกำหนดมาตรฐานความปลอดภัยด้านปัญญาประดิษฐ์ และการปกป้องระบบนิเวศนวัตกรรมปัญญาประดิษฐ์ และบรูซ รีด รองหัวหน้าเจ้าหน้าที่ทำเนียบขาว แสดงความคิดเห็นเพิ่มเติมว่า “เพื่อให้ก้าวทัน ปัญญาประดิษฐ์ เราต้องดำเนินการอย่างรวดเร็วและให้แน่ใจว่าทุกคน ไม่ว่าจะเป็นภาครัฐ ภาคเอกชน ไปจนถึงภาคการศึกษา ต่างก็เดินไปในทิศทางเดียวกัน 

ความคิดริเริ่มของรัฐบาลกลางมากมายที่นำมาใช้ตามคำสั่งบริหารของไบเดนสนับสนุนข้อสรุปที่ว่าสหรัฐอเมริกาตั้งใจที่จะก้าวไปข้างหน้าในด้านการบริหารจัดการปัญญาประดิษฐ์ ซึ่งคล้ายคลึงกับความเป็นผู้นำในด้านกฎระเบียบด้านความปลอดภัยทางไซเบอร์และการกำกับดูแล ทำเนียบขาวยืนยันเมื่อไม่นานนี้ว่าได้ปฏิบัติตามกำหนดเวลา 90 วันที่กำหนดไว้ในคำสั่งนี้แล้ว ที่น่าสังเกตคือ ผู้พัฒนาระบบปัญญาประดิษฐ์ที่มีประสิทธิภาพสูงสุดมีหน้าที่ต้องรายงานข้อมูลสำคัญต่อกระทรวงพาณิชย์ กล่าวคือ คำสั่งดังกล่าวมีผลบังคับใช้เองในเรื่องนี้ รวมถึงผลการทดสอบความปลอดภัยด้วย หน่วยงานทั้งเก้าแห่งได้ส่งการประเมินความเสี่ยงไปยังกระทรวงความมั่นคงแห่งมาตุภูมิเกี่ยวกับการใช้ปัญญาประดิษฐ์ในโครงสร้างพื้นฐานที่สำคัญ ซึ่งมีระดับการมีส่วนร่วมสูงของหน่วยงานที่ประธานาธิบดีไบเดนเรียกร้อง ทำให้คำสั่งดังกล่าวถูกมองว่าทรงพลังเกินไปสำหรับบางคนในรัฐสภาและในอุตสาหกรรม จนทำให้เกิดการรณรงค์เพื่อยกเลิกคำสั่งดังกล่าว อย่างไรก็ตาม ดูเหมือนว่าสหรัฐฯ จะก้าวไปข้างหน้าด้วยการยืนยันถึงอิทธิพลที่มีต่อมาตรฐานการกำกับดูแลสำหรับโมเดลปัญญาประดิษฐ์ แนวหน้าทั้งในประเทศและต่างประเทศ

ในขณะที่สหราชอาณาจักรได้ประกาศแนวทางสนับสนุนนวัตกรรมด้านปัญญาประดิษฐ์ในเดือนมีนาคม ค.ศ. 2023 ซึ่งต่างจากมาตรการป้องกันและกำหนดกฎเกณฑ์ตามแบบฉบับของสหภาพยุโรป เมื่อวันที่ 12 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 2024 กระทรวงวิทยาศาสตร์ นวัตกรรม และเทคโนโลยี ได้ดำเนินการตามนโยบายนี้ด้วยการตอบสนองที่รอคอยกันมานานต่อเอกสารร่างนโยบายเดือนมีนาคม ค.ศ. 2023 เพื่อสร้างแนวทางการกำกับดูแล ปัญญาประดิษฐ์ที่สนับสนุนนวัตกรรมและความปลอดภัยอย่างแข็งขัน มีตรวจสอบกรณีของความรับผิดชอบใหม่สำหรับนักพัฒนาของระบบปัญญาประดิษฐ์อเนกประสงค์ที่มีความสามารถสูง โดยมุ่งเน้นไปที่แนวทางระดับสากลมากขึ้นด้านความปลอดภัย ซึ่งทำงานร่วมกับพันธมิตรเพื่อให้แน่ใจว่าระบบปัญญาประดิษฐ์แนวหน้าปลอดภัยก่อนที่จะเปิดตัว แต่เพื่อสะท้อนให้เห็นถึงความสำคัญของแนวทางระดับสากลนี้ สหราชอาณาจักรจึงเป็นเจ้าภาพจัดการประชุมสุดยอดด้านความปลอดภัยด้านปัญญาประดิษฐ์ระดับโลกที่เบล็ตช์ลีย์พาร์ค แรงผลักดันในการประชุมสุดยอดครั้งนี้คือการดึงความสนใจของผู้นำโลกไปที่ความจำเป็นในการร่วมมือกันเกี่ยวกับความเสี่ยงในระบบที่ปัญญาประดิษฐ์ที่ทรงพลังอาจก่อให้เกิดขึ้นต่อสังคมโลกอย่างน้อยก็ในระดับเดียวกับการแข่งขันระหว่างประเทศเพื่อสร้างสรรค์นวัตกรรม อย่างไรก็ตาม จากการขับเคลื่อนของคำสั่งฝ่ายบริหารของไบเดน สหรัฐฯ ไม่ได้ถอยไปอยู่เบื้องหลังในการประชุมสุดยอด แต่กลับใช้อิทธิพลเหนือทิศทางของการเจรจาแทน ตัวอย่างเช่น คำกล่าวของรองประธานาธิบดีกมลา แฮร์ริสเมื่อมาถึงสหราชอาณาจักรเพื่อร่วมการประชุมสุดยอดที่เบล็ตช์ลีย์พาร์ค แสดงให้เห็นถึงเจตนารมณ์ของรัฐบาลไบเดนที่จะเป็นผู้นำในทุกมิติของปัญญาประดิษฐ์ รวมถึงนโยบายระหว่างประเทศ เธอตั้งข้อสังเกตว่านโยบายปัญญาประดิษฐ์ในประเทศของสหรัฐฯ ซึ่งอยู่ระหว่างการพัฒนาแม้กระทั่งก่อนปัญญาประดิษฐ์เชิงสร้างสรรค์ มีจุดมุ่งหมายเพื่อทำหน้าที่เป็นแบบจำลองสำหรับนโยบายระดับโลก การเข้าใจว่าปัญญาประดิษฐ์ที่พัฒนาขึ้นในประเทศเดียวสามารถส่งผลกระทบต่อชีวิตและความเป็นอยู่ของผู้คนหลายพันล้านคนทั่วโลก

ความเป็นผู้นำด้านนโยบายระดับโลกของสหรัฐฯ เกี่ยวกับปัญญาประดิษฐ์น่าจะเกิดขึ้นจากคำสั่งฝ่ายบริหารของไบเดนที่ออกก่อนการประชุมสุดยอดที่เบล็ตช์ลีย์พาร์คเป็นหลัก รวมถึงการพัฒนาที่สำคัญอื่นๆ ที่กล่าวถึงด้านล่าง อย่างไรก็ตาม สิ่งที่ชัดเจนอีกอย่างก็คือ ความเป็นผู้นำด้านปัญญาประดิษฐ์ของสหรัฐฯ ที่แม้จะเพิ่งเริ่มต้นแต่ก็เข้มแข็งนี้ได้รับการคิดขึ้นด้วยแนวคิดแบบพหุภาคี ซึ่งดูเหมือนจะเป็นลางดีสำหรับความเป็นไปได้ในการก้าวไปสู่การบรรจบกันอย่างมีนัยสำคัญในมาตรฐานสำหรับระบบปัญญาประดิษฐ์ที่ส่งผลกระทบด้านความปลอดภัยและส่งผลกระทบด้านสิทธิมนุษยชนที่ทรงพลังที่สุดในโลก

คำสั่งฝ่ายบริหารของฝ่ายบริหารของไบเดนเกี่ยวกับ "การพัฒนาและการใช้ปัญญาประดิษฐ์ที่ปลอดภัย มั่นคง และเชื่อถือได้" ซึ่งออกเมื่อวันที่ 30 ตุลาคม ค.ศ. 2023 ถือเป็นความพยายามระดับรัฐบาลกลางที่สำคัญที่สุดอย่างหนึ่งในการควบคุมหรือควบคุมเทคโนโลยีสารสนเทศในประวัติศาสตร์ยุคใหม่ แม้ว่าจะไม่ใช่กฎหมายที่ครอบคลุมในตัวเองเหมือนกับ กฎหมายปัญญาประดิษฐ์ของสหภาพยุโรป แต่คำสั่งดังกล่าวมีผลทันทีในการกำหนดทรัพยากรของหน่วยงานของรัฐบาลกลางเพื่อประเมินและจัดการกับความเสี่ยงด้านปัญญาประดิษฐ์ตามที่ได้กล่าวไปข้างต้น ในทางตรงกันข้ามกฎหมายปัญญาประดิษฐ์ของสหภาพยุโรปนั้นไม่น่าจะมีผลบังคับใช้เต็มที่ในอีกหลายปีข้างหน้า

ความมุ่งมั่นอย่างลึกซึ้งของประธานาธิบดีไบเดนที่มีต่อโครงการนี้สะท้อนให้เห็นได้จากการที่คำสั่งดังกล่าวได้มอบหมายความรับผิดชอบที่สำคัญในการดำเนินการให้กับเจ้าหน้าที่ฝ่ายบริหารที่มีประสิทธิผลสูงสุดบางคนของรัฐบาล เช่น รองหัวหน้าเจ้าหน้าที่ฝ่ายนโยบายของทำเนียบขาว บรูซ รีด ซึ่งเป็นผู้นำในการพัฒนาคำสั่งดังกล่าว ร่วมกับจีน่า ไรมอนโด รัฐมนตรีกระทรวงพาณิชย์ รัฐมนตรีไรมอนโด ซึ่งเป็นผู้ผลักดันด้านนโยบายที่สำคัญของพรรคเดโมแครต ยังมีบทบาทสำคัญในการพัฒนาและดำเนินการตามกฎหมาย CHIPS และกฎหมายวิทยาศาสตร์ ปัจจุบัน เธอยังได้รับมอบหมายให้ดำเนินการและดูแลข้อกำหนดสำคัญบางประการในคำสั่งฝ่ายบริหารด้านปัญญาประดิษฐ์เช่นกัน รวมถึงข้อผูกพันด้านการรายงานและการทดสอบของกฎหมายการผลิตเพื่อการป้องกันประเทศ (DPA) ที่ไม่เคยมีมาก่อน ซึ่งบังคับใช้กับนักพัฒนาระบบปัญญาประดิษฐ์ที่มีประสิทธิภาพสูงสุด การมุ่งเน้นและการประสานงานอย่างเข้มข้นจะเป็นสิ่งสำคัญในการดำเนินการตามคำสั่งฝ่ายบริหารที่ครอบคลุมความเสี่ยงที่เกี่ยวข้องกับปัญญาประดิษฐ์ ครอบคลุมถึงความมั่นคงแห่งชาติ ความปลอดภัยทางไซเบอร์ ความปลอดภัยทางชีวภาพ ทรัพย์สินทางปัญญา แรงงาน การต่อต้านการผูกขาด การศึกษา การดูแลสุขภาพ ความเป็นส่วนตัว การคุ้มครองผู้บริโภค และความเป็นผู้นำของอเมริกาในต่างประเทศ

สองวันหลังจากการประกาศคำสั่งฝ่ายบริหารด้านปัญญาประดิษฐ์ของประธานาธิบดีไบเดน รองประธานาธิบดีแฮร์ริสเดินทางไปยังสหราชอาณาจักรเพื่อเข้าร่วมการประชุมสุดยอดด้านความปลอดภัยของปัญญาประดิษฐ์ ในวันก่อนการประชุมสุดยอด เธอได้กล่าวสุนทรพจน์ที่สถานทูตอเมริกาในลอนดอนเพื่อสรุปความเป็นผู้นำของอเมริกาในประเด็นดังกล่าว รวมถึงความสามารถของสหรัฐอเมริกาในการจัดการกับความเสี่ยงที่เป็นรูปธรรมและปัจจุบันของ ปัญญาประดิษฐ์ รองประธานาธิบดีใช้โอกาสนี้ประกาศการรวมประเทศ 30 ประเทศ (ไม่รวมประเทศจีน) เข้ากับปฏิญญาทางการเมืองว่าด้วยการใช้ปัญญาประดิษฐ์และการปกครองตนเองอย่างมีความรับผิดชอบทางทหารที่นำโดยสหรัฐฯ และเปิดตัวสถาบันความปลอดภัยปัญญาประดิษฐ์แห่งสหรัฐฯ (AISI) ซึ่งเป็นองค์กรที่คล้ายกับสถาบันความปลอดภัยปัญญาประดิษฐ์แห่งสหราชอาณาจักร โดยสถาบันดังกล่าวจะสร้างมาตรฐานเพื่อทดสอบความปลอดภัยของโมเดลปัญญาประดิษฐ์สำหรับการใช้งานสาธารณะ

การประชุมสุดยอดเบล็ตช์ลีย์พาร์คดูเหมือนจะประสบความสำเร็จทางการทูต เนื่องจากประเทศที่เข้าร่วม ซึ่งรวมถึงไม่เพียงแต่ประเทศประชาธิปไตยชั้นนำเท่านั้น แต่ยังรวมถึงจีนด้วย โดยได้ลงนามในปฏิญญาระหว่างประเทศฉบับแรกเพื่อร่วมมือด้านความปลอดภัยของปัญญาประดิษฐ์ อย่างไรก็ตาม องค์ประกอบสำคัญประการหนึ่งของปฏิญญาดังกล่าวคือความโปร่งใส ในบริบทของแนวทางสากลนิยม ความโปร่งใสขึ้นอยู่กับคำมั่นสัญญาโดยสมัครใจจากบริษัทเอกชน ดังที่ได้กล่าวไว้ การดำเนินการก่อนหน้านี้ของรัฐบาลไบเดนได้รับคำมั่นสัญญาโดยสมัครใจดังกล่าวจากผู้พัฒนาปัญญาประดิษฐ์ชั้นนำแล้ว คำสั่งฝ่ายบริหารยังก้าวไปอีกขั้นด้วยการสั่งให้รัฐมนตรีว่าการกระทรวงพาณิชย์กำหนดให้รัฐบาลต้องรายงานตามข้อกำหนด สหรัฐอเมริกาจึงวางตำแหน่งตัวเองว่าเต็มใจที่จะใช้อำนาจแบบแข็งของ DPA เพื่อบรรลุความเป็นผู้นำในด้านการกำกับดูแลปัญญาประดิษฐ์ ซึ่งมิฉะนั้นอาจจำกัดอยู่แค่สิ่งที่เรียกว่าอำนาจแบบอ่อน

คำสั่งฝ่ายบริหารระบุอย่างชัดเจนว่าสหรัฐอเมริกา "เป็นผู้นำ" ความก้าวหน้าในระดับโลกด้านปัญญาประดิษฐ์และส่งเสริมหลักการและการดำเนินการด้านความปลอดภัยและความมั่นคงของ ปัญญาประดิษฐ์ ที่มีความรับผิดชอบร่วมกับประเทศอื่นๆ รวมถึงคู่แข่ง เอกสารข้อเท็จจริงของทำเนียบขาวที่เผยแพร่พร้อมกับคำสั่งดังกล่าวอธิบายถึงการมีส่วนร่วมในระดับโลกอย่างกว้างขวางของรัฐบาลเกี่ยวกับการกำกับดูแลปัญญาประดิษฐ์ รวมถึงกับญี่ปุ่นเกี่ยวกับจรรยาบรรณปัญญาประดิษฐ์ของกลุ่มประเทศอุตสาหกรรมชั้นนำ กับสหราชอาณาจักรในการประชุมสุดยอดด้านความปลอดภัย และกับอินเดีย สหประชาชาติ และอีกหลายแห่ง ดังนั้น คำสั่งดังกล่าวจึงสั่งให้รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศมีส่วนร่วมในความเป็นผู้นำระดับโลกโดยชัดเจน รวมถึงการเป็นผู้นำความพยายามในการสร้างกรอบการทำงานระหว่างประเทศที่แข็งแกร่งสำหรับการจัดการความเสี่ยงและใช้ประโยชน์จากปัญญาประดิษฐ์ และยังมอบหมายให้รัฐมนตรีว่าการกระทรวงพาณิชย์เป็นผู้นำในการริเริ่มประสานงานกับพันธมิตรที่สำคัญและหุ้นส่วนระหว่างประเทศเพื่อพัฒนามาตรฐานฉันทามติสำหรับปัญญาประดิษฐ์

คำสั่งฝ่ายบริหารด้านปัญญาประดิษฐ์ ระบุว่าการพัฒนาปัญญาประดิษฐ์ที่ปลอดภัยและน่าเชื่อถือถือเป็นเรื่องของความมั่นคงของชาติ ท่าทีดังกล่าวเป็นความจริงและมีความเกี่ยวข้องทางกฎหมาย เนื่องจากกฎหมายรัฐธรรมนูญของอเมริกาให้ความเคารพต่อฝ่ายบริหารอย่างมากในเรื่องการป้องกันประเทศและความมั่นคง องค์ประกอบที่สำคัญที่สุดประการหนึ่งของคำสั่งดังกล่าว คือ มาตรา 4.2(a) ซึ่งกำหนดให้รัฐมนตรีว่าการกระทรวงพาณิชย์ต้องกำหนดให้บริษัทต่างๆ ที่กำลังพัฒนาหรือแสดงเจตนาในการพัฒนารูปแบบพื้นฐานที่ใช้งานได้สองแบบ เพื่อจัดหาข้อมูล รายงาน หรือบันทึกต่างๆ ให้กับรัฐบาลกลางอย่างต่อเนื่องที่เกี่ยวข้องกับชุดหัวข้อต่างๆ เช่น การฝึกอบรมและการพัฒนา การเป็นเจ้าของน้ำหนักของแบบจำลอง และผลลัพธ์ของการทดสอบแบบทีมแดงที่บังคับใช้ บริษัทต่างๆ ที่เข้าซื้อ พัฒนา หรือครอบครองคลัสเตอร์คอมพิวเตอร์ขนาดใหญ่ จะต้องรายงานการมีอยู่และตำแหน่งของคลัสเตอร์ดังกล่าว รวมถึงพลังการประมวลผลทั้งหมดที่มีอยู่ในแต่ละคลัสเตอร์

คำสั่งดังกล่าวได้กำหนดหลักเกณฑ์ตามกฎหมายที่เสนอสำหรับข้อกำหนดการรายงานตามมาตรา 4.2(a) โดยอ้างถึงกฎหมายการผลิตเพื่อการป้องกันประเทศ (DPA) ที่มีอำนาจอย่างกว้างขวาง เอกสารข้อเท็จจริงที่ทำเนียบขาวเผยแพร่เมื่อวันที่ 29 มกราคม 2024 ยืนยันว่าการเรียกร้อง DPA ของประธานาธิบดีได้บังคับให้ผู้พัฒนาบางรายรายงาน "ข้อมูลสำคัญ" รวมถึงผลการทดสอบความปลอดภัยต่อรัฐบาลกลาง ดังนั้น มาตรา 4.2(a) จึงมีผลบังคับในตัวเอง และไม่จำเป็นต้องดำเนินการใดๆ เพิ่มเติมในส่วนของรัฐมนตรีกระทรวงพาณิชย์

ความสำคัญของความร่วมมือระดับโลกเกี่ยวกับมาตรฐานปัญญาประดิษฐ์นั้นชัดเจนเมื่อพิจารณาถึงการดำเนินการอื่นๆ ที่ดำเนินการโดยกระทรวงพาณิชย์ภายใต้คำสั่งฝ่ายบริหาร เพื่อนำมาตรา 4.2(c) มาใช้ และเพื่อจัดการกับความเสี่ยงที่เกี่ยวข้องกับความสามารถของผู้กระทำผิดจากต่างประเทศในการเข้าร่วมการฝึกอบรมปัญญาประดิษฐ์บางประเภทใน โครงสร้างพื้นฐานคอมพิวเตอร์ขนาดใหญ่ของสหรัฐฯ กระทรวงพาณิชย์ได้ออกประกาศการออกกฎเกณฑ์ที่เสนอเมื่อเร็วๆ นี้ ซึ่งจะบังคับใช้ข้อกำหนดการรายงานของรัฐบาลต่อผู้ให้บริการโครงสร้างพื้นฐานในฐานะบริการ (Infrastructure-as-a-Service หรือ IaaS) ทั้งหมดในสหรัฐฯ ข้อกำหนดเหล่านี้รวมถึงการแจ้งให้กระทรวงทราบเมื่อใดก็ตามที่ผู้ให้บริการ IaaS มีความรู้เกี่ยวกับธุรกรรมที่ทำโดย สำหรับ หรือในนามของบุคคลจากต่างประเทศ ซึ่งส่งผลหรืออาจส่งผลให้มีการฝึกอบรมโมเดลปัญญาประดิษฐ์ขนาดใหญ่ที่มีศักยภาพที่อาจนำไปใช้ในกิจกรรมทางไซเบอร์ที่เป็นอันตราย

นอกเหนือจากการให้ข้อมูลที่เป็นประโยชน์แก่รัฐบาลสหรัฐฯ แล้ว ข้อกำหนดเหล่านี้อาจสร้างความท้าทายให้กับผู้ให้บริการโครงสร้างพื้นฐานของสหรัฐฯ เกี่ยวกับวิธีการรายงานข้อมูลดังกล่าวในลักษณะที่เคารพต่อพันธกรณีความเป็นส่วนตัวที่มีอยู่และกฎหมายที่เกี่ยวข้อง ซึ่งอาจสร้างความหงุดหงิดให้กับรัฐบาลพันธมิตรหากมีการรวบรวมข้อมูลเกี่ยวกับแชมเปี้ยนในประเทศโดยไม่มีการประสานงานเพิ่มเติม อาจเป็นกรณีที่รัฐบาลสหรัฐฯ จำเป็นต้องหารือกับรัฐบาลพันธมิตรและประเทศอื่นๆ เพื่อพัฒนาข้อตกลงที่ยั่งยืนยิ่งขึ้น

โดยรวมแล้ว ผลกระทบของความเป็นผู้นำของรัฐบาลสหรัฐฯ ต่อปัญญาประดิษฐ์ จนถึงขณะนี้ โดยมีคำสั่งฝ่ายบริหาร สถาบันความปลอดภัยปัญญาประดิษฐ์ ร่างกฎหมายสิทธิ ปัญญาประดิษฐ์ของรัฐบาลสหรัฐฯ กรอบการจัดการความเสี่ยงปัญญาประดิษฐ์ของสถาบันมาตรฐานและเทคโนโลยีแห่งชาติของสหรัฐฯ (NIST) และคำมั่นสัญญาโดยสมัครใจของบริษัทปัญญาประดิษฐ์ชั้นนำในสหรัฐอเมริกา แต่ก็ไม่ชัดเจนว่าจะส่งผลกระทบอย่างไรต่อไปทั้งในสหรัฐฯ เองหรือต่อนโยบายปัญญาประดิษฐ์ในประเทศอื่นๆ 

แนวโน้มนโยบายการกำกับดูแลปัญญาประดิษฐ์

 เป็นที่ยอมรับกันว่าการนำเทคโนโลยีปัญญาประดิษฐ์ (AI) มาใช้อย่างแพร่หลายกำลังจะเกิดขึ้นในอนาคตอันใกล้นี้ หลังจากที่องค์กรต่างๆ เริ่มคุ้นเคยกับ ปัญญาประดิษฐ์ เชิงสร้างสรรค์มากขึ้น รวมถึงมีศักยภาพของโมเดลภาษาขนาดใหญ่ (LLM) ในปี 2023 และในปี 2024 ตลาดจะมีการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่จากองค์กรที่คุ้นเคยกับปัญญาประดิษฐ์ไปสู่การนำปัญญาประดิษฐ์ มาใช้จริง คาดว่าเทคโนโลยีปัญญาประดิษฐ์จะยังคงเป็นตัวขับเคลื่อนหลักของประสิทธิภาพทางเศรษฐกิจทั่วโลกตลอดทศวรรษนี้

ทั้งปัญญาประดิษฐ์เชิงทำนาย (Predictive AI) และเชิงสร้างสรรค์ (Generative AI)  มีบทบาทสำคัญในการเปลี่ยนแปลงครั้งนี้ ปัญญาประดิษฐ์เชิงสร้างสรรค์ได้รับความนิยมเนื่องจากสามารถให้ผลลัพธ์ที่น่าประทับใจในโดเมนผู้บริโภคต่างๆ ธุรกิจต่างๆ กำลังใช้ ปัญญาประดิษฐ์ เพื่อให้ได้เปรียบทางการแข่งขันและขับเคลื่อนการสร้างสรรค์นวัตกรรมโดยนำเสนอผลิตภัณฑ์ บริการ และประสบการณ์ที่ไม่ซ้ำใคร อย่างไรก็ตาม ความแตกต่างระหว่างปัญญาประดิษฐ์เชิงทำนายและเชิงสร้างสรรค์อาจไม่ชัดเจนในทางปฏิบัติ กล่าวคือ

ปัญญาประดิษฐ์เชิงสร้างสรรค์สามารถใช้ข้อมูลเชิงลึกจากการวิเคราะห์ข้อมูลเชิงทำนายที่ใช้ปัญญาประดิษฐ์เชิงสร้างสรรค์เพื่อสร้างเนื้อหา สำหรับปัญญาประดิษฐ์เชิงทำนายจะวิเคราะห์ข้อมูลเพื่อทำนายและแนะนำตามรูปแบบและแนวโน้ม ในขณะที่ ปัญญาประดิษฐ์เชิงสร้างสรรค์จะสร้างเนื้อหาใหม่ที่คล้ายกับผลลัพธ์ที่สร้างโดยมนุษย์ การผสมผสานแนวทางเหล่านี้ทำให้สามารถสร้างเนื้อหาที่ปรับแต่งได้ตามข้อมูลเชิงลึกที่ได้รับการวิเคราะห์

อย่างไรก็ตาม ปัจจุบันเป็นที่ยอมรับอย่างกว้างขวางว่าเป็นปัจจัยสำคัญในการเติบโตในอนาคต ความสามารถในการแข่งขัน และการสร้างงาน ศักยภาพทางการตลาดของ ปัญญาประดิษฐ์ มีความสำคัญ โดยซีอีโอต่างตระหนักถึงผลกระทบเชิงเปลี่ยนแปลงต่อธุรกิจ ซึ่งแซงหน้าการปฏิวัติอินเทอร์เน็ตเสียด้วยซ้ำ ปัญญาประดิษฐ์ ถือเป็นศักยภาพในการแก้ไขปัญหาทางสังคมที่สำคัญ ตั้งแต่พลังงานสะอาดไปจนถึงความก้าวหน้าทางการแพทย์ เช่น การค้นหาวิธีรักษาโรคต่างๆ เช่น มะเร็ง 

สำหรับประเทศต่างๆ การนำปัญญาประดิษฐ์มาใช้ก็เพื่อการรักษาตำแหน่งผู้นำในการแข่งขันด้านนวัตกรรมปัญญาประดิษฐ์ระดับโลก การที่ประเทศต่างๆ เป็นผู้นำในการนำ ปัญญาประดิษฐ์มาใช้ในภาคส่วนต่างๆ ของตนนั้น ประเทศต่างๆ จะสามารถได้เปรียบทางการแข่งขันและเสริมสร้างเศรษฐกิจของตนให้แข็งแกร่งขึ้นได้ อุปสรรคต่อนวัตกรรมก็มีความเสี่ยง เนื่องจากการขาดการสนับสนุนหรืออุปสรรคด้านกฎระเบียบ เช่น กฎหมายที่เข้มงวดหรือไม่ชัดเจน อาจส่งผลให้สูญเสียส่วนแบ่งการตลาด และป้องกันไม่ให้รูปแบบธุรกิจและเศรษฐกิจในท้องถิ่นบางส่วนสามารถแข่งขันได้

การตอบสนองต่อความเสี่ยงเหล่านี้มักเป็นรูปแบบของกฎระเบียบบางอย่างที่จัดเตรียมแนวทางป้องกันเพื่อบรรเทาความเสี่ยงที่เกี่ยวข้องกับปัญญาประดิษฐ์ แต่ยังช่วยให้ธุรกิจต่างๆ เติบโตได้อีกด้วย แต่การควบคุมปัญญาประดิษฐ์นั้นมีความท้าทายอย่างมาก รวมถึงความจำเป็นในการระบุความเสี่ยงเฉพาะที่กฎระเบียบจำเป็นต้องจัดการโดยไม่ขัดขวางนวัตกรรม แนวทางนโยบายที่แตกต่างกันของสหภาพยุโรปและสหรัฐอเมริกาเน้นย้ำถึงความซับซ้อนของการอภิปราย และปัญหาที่เกี่ยวข้องกับความไม่โปร่งใสของปัญญาประดิษฐ์ และความก้าวหน้าอย่างรวดเร็วของปัญญาประดิษฐ์ ยังทำให้ความเสี่ยงที่เกี่ยวข้องกับปัญญาประดิษฐ์เพิ่มขึ้น ซึ่งกฎระเบียบที่กำลังจะออกมาควรให้แนวทางแก้ไข กล่าวคือความไม่โปร่งใสของโมเดลปัญญาประดิษฐ์ โดยเฉพาะ LLM ก่อให้เกิดความท้าทายในการทำความเข้าใจและอธิบายพฤติกรรมของโมเดลเหล่านี้ นักวิจัยยังคงดิ้นรนเพื่อทำความเข้าใจพฤติกรรมของปัญญาประดิษฐ์ ปัญญาประดิษฐ์มักถูกเปรียบเทียบกับยุคแรกๆ ของฟิสิกส์ในศตวรรษที่ 20 เมื่อผลการทดลองหลายอย่างยังไม่สามารถอธิบายได้และยังคงสร้างความประหลาดใจให้กับนักวิจัย ในทำนองเดียวกัน ในปัญญาประดิษฐ์มีผลการทดลองหลายอย่างที่ยังไม่เข้าใจอย่างสมบูรณ์ และการดำเนินการทดลองมักจะนำไปสู่ผลลัพธ์ที่ไม่คาดคิด การขาดความโปร่งใสนี้เพิ่มความเสี่ยงที่เกี่ยวข้องกับความแม่นยำในการตัดสินใจ อคติ และความยากลำบากในการอธิบายการตัดสินใจที่ใช้ปัญญาประดิษฐ์

นอกจากนี้ การพัฒนาปัญญาประดิษฐ์ที่รวดเร็วซึ่งขับเคลื่อนโดยปัจจัยต่างๆ เช่น การเติบโตของพลังการประมวลผล (ตามกฎของมัวร์) และนวัตกรรมอัลกอริทึม ทำให้ยากต่อการทำความเข้าใจเทคโนโลยี ระบุความเสี่ยง และกำหนดมาตรการบรรเทาความเสี่ยงที่มีประสิทธิภาพผ่านกฎระเบียบ ในขณะที่ความเสี่ยงในโลกแห่งความเป็นจริงเกิดจากข้อมูลที่ผิดพลาด อคติในการเข้ารหัส และความท้าทายที่เกี่ยวข้องกับการรับรู้ของมนุษย์เมื่อใช้ปัญญาประดิษฐ์ ในสถานการณ์ทางธุรกิจ เช่น เบี้ยประกันหรือระบบอัตโนมัติ ส่งผลให้มีการยอมรับกันมากขึ้นว่าพลังอันมหาศาลของปัญญาประดิษฐ์ จำเป็นต้องมีข้อจำกัดและกฎระเบียบเพื่อจัดการกับการใช้งานที่ไม่ได้รับการควบคุมและบรรเทาความเสี่ยงดังกล่าว

เนื่องจากมีความชัดเจนว่าปัญญาประดิษฐ์จำเป็นต้องมีข้อจำกัดและกฎระเบียบด้วยเหตุผลดังกล่าว จึงเกิดการถกเถียงทางการเมืองระดับโลกเกี่ยวกับการควบคุมและกำกับดูแลปัญญาประดิษฐ์ขึ้น ผลลัพธ์ของการถกเถียงครั้งนี้จะกำหนดว่าใครจะเป็นผู้มีบทบาทสำคัญในการกำหนดกฎระเบียบของเทคโนโลยีที่เปลี่ยนแปลงนี้ ซึ่งจะมีผลกระทบในระยะยาวที่ยากต่อการเปลี่ยนแปลง

ปัญหาสำคัญเกี่ยวกับการล็อบบี้ปัญญาประดิษฐ์ยังคงสอดคล้องกัน โดยมีการตกลงกันระหว่างรัฐบาลตะวันตกบางส่วน แต่ยังมีความขัดแย้งในหลายประเด็น เช่น ความเห็นไม่ลงรอยกันระหว่างสหรัฐอเมริกาและสหภาพยุโรปเกี่ยวกับขอบเขตของกฎหมายที่มีผลผูกพัน สหภาพยุโรปมองว่าคำสั่งฝ่ายบริหารของสหรัฐอเมริกาเกี่ยวกับปัญญาประดิษฐ์นั้นน่าชมเชยแต่ไม่สามารถบังคับใช้ได้ ในขณะที่ผู้กำหนดนโยบายของสหรัฐฯ โต้แย้งว่ากฎหมาย ปัญญาประดิษฐ์ของสหภาพยุโรปเป็นภาระมากเกินไปและขัดขวางนวัตกรรม การถกเถียงอย่างต่อเนื่องระหว่างการจัดการความเสี่ยงในระยะยาวกับความเสี่ยงในระยะสั้นยังคงไม่ได้รับการแก้ไข ในขณะที่มีการแสดงความกังวลเกี่ยวกับผลกระทบเชิงลบที่อาจเกิดขึ้นจาก ปัญญาประดิษฐ์ แต่มีการสนับสนุนการกำกับดูแลระบบปัญญาประดิษฐ์ ที่มีอยู่โดยทันทีมากขึ้น โดยเฉพาะในสหรัฐอเมริกา

ดังนั้น เพื่อตอบสนองต่อความท้าทายของการควบคุมปัญญาประดิษฐ์ จึงได้มีการจัดตั้งโครงการกำกับดูแลปัญญาประดิษฐ์โดยสมัครใจมากมาย ตัวอย่างเช่น บริษัท ปัญญาประดิษฐ์ชั้นนำของสหรัฐฯ ตกลงที่จะปฏิบัติตามมาตรการป้องกันปัญญาประดิษฐ์ โดยสมัครใจซึ่งได้รับการอำนวยความสะดวกโดยรัฐบาลของประธานาธิบดีโจ ไบเดนในเดือนกรกฎาคม 2023 เพื่อให้แน่ใจว่าผลิตภัณฑ์ปัญญาประดิษฐ์ของตนจะปลอดภัยก่อนที่จะวางจำหน่าย บริษัทเหล่านี้มีความรู้เกี่ยวกับเทคโนโลยีอย่างกว้างขวางและมีแรงจูงใจที่จะป้องกันความเสี่ยงทางสังคม เช่น การแพร่กระจายข้อมูลที่ผิดพลาดและการโฆษณาชวนเชื่อ อย่างไรก็ตาม ประวัติศาสตร์ของการควบคุมเทคโนโลยีแสดงให้เห็นว่าความมุ่งมั่นโดยสมัครใจมักมีประสิทธิภาพจำกัด ส่งผลให้มีความต้องการกฎหมายที่มีผลผูกพันในรูปแบบของกฎระเบียบเพื่อจัดการกับข้อกังวลที่เกี่ยวข้องกับปัญญาประดิษฐ์เพิ่มมากขึ้น

แน่นอนความจำเป็นในการกำกับดูแลปัญญาประดิษฐ์ ไม่น่าจะลดลงในปี ค.ศ. 2024 เนื่องจากผลกระทบของปัญญาประดิษฐ์ ยังไม่แน่นอนในบริบทของการเลือกตั้งระดับโลกที่สำคัญ ตั้งแต่สหรัฐอเมริกาและสหภาพยุโรปไปจนถึงฟิลิปปินส์และอินเดีย ความกังวลเกี่ยวกับการสูญเสียการกำกับดูแลและควบคุมปัญญาประดิษฐ์กำลังเพิ่มขึ้น อย่างไรก็ตาม การพัฒนาแผนงานด้านกฎหมายและนโยบายที่ครอบคลุมสำหรับ ปัญญาประดิษฐ์ ต้องใช้เวลาและการพิจารณาอย่างรอบคอบ แม้จะมีโครงการกำกับดูแล ปัญญาประดิษฐ์ มากมายโดยสมัครใจ แต่ผู้กำหนดนโยบายก็ยังคงมีความท้าทายในการก้าวให้ทันความก้าวหน้าทางเทคโนโลยีและระเบียบข้อบังคับด้านปัญญาประดิษฐ์ที่เปลี่ยนแปลงไป เขตอำนาจศาลต้องรักษาสมดุลระหว่างการส่งเสริมนวัตกรรมและการควบคุมความเสี่ยงที่เกี่ยวข้องอย่างมีประสิทธิผลในแอปพลิเคชันปัญญาประดิษฐ์ต่างๆ เช่น การดูแลสุขภาพและการเงิน การควบคุมเทคโนโลยีที่พัฒนาอย่างรวดเร็วและยังไม่เป็นที่เข้าใจอย่างสมบูรณ์นี้มีความเสี่ยงที่ระเบียบข้อบังคับจะล้าสมัยก่อนที่จะมีการนำไปใช้ ผู้ร่างกฎหมายยังคงต้องเผชิญกับการเรียนรู้ในการทำความเข้าใจปัญญาประดิษฐ์ และผลลัพธ์ที่ตามมา

อนึ่ง ความพยายามในการกำกับดูแลปัญญาประดิษฐ์กำลังได้รับแรงผลักดันทั่วโลก โดยคาดว่าจะมีกฎหมายปัญญาประดิษฐ์ ของสหภาพยุโรปที่มีผลบังคับใช้ในเร็วๆ นี้ และทำเนียบขาวได้ออกคำสั่งฝ่ายบริหารซึ่งกระตุ้นให้เกิดการเปลี่ยนแปลงในแนวทางปฏิบัติของหน่วยงานของรัฐบาลกลางสหรัฐฯ นอกจากนี้ ญี่ปุ่นและแคนาดายังกำลังพัฒนาแผนของตนเองสำหรับการกำกับดูแลและกรอบการกำกับดูแลที่ปรับปรุงให้ดีขึ้น ในทางกลับกัน รัฐบาลอังกฤษได้แสดงความจำเป็นต้องมีกฎหมายเกี่ยวกับปัญญาประดิษฐ์ ในอนาคต โดยเน้นย้ำถึงความสำคัญของการทำความเข้าใจความเสี่ยงที่เกี่ยวข้องก่อนที่จะบังคับใช้กฎระเบียบที่ครอบคลุม สหราชอาณาจักรได้แสดงความเต็มใจที่จะพิจารณาคำแนะนำที่นำโดยอุตสาหกรรม และได้รับการยกย่องสำหรับการเป็นเจ้าภาพจัดการประชุมสุดยอดความปลอดภัยของปัญญาประดิษฐ์ในปี ค.ศ. 2023 ในขณะที่จีนได้ดำเนินการสำคัญโดยนำกฎระเบียบที่บังคับใช้ได้สำหรับแอปพลิเคชันปัญญาประดิษฐ์ต่างๆ มาปรับใช้ โดยเน้นที่การควบคุมแอปพลิเคชันเฉพาะแต่ละแอปพลิเคชัน ในทางตรงกันข้ามกฎหมายปัญญาประดิษฐ์ของสหภาพยุโรปใช้แนวทางที่ครอบคลุมและครอบคลุมหลายภาคส่วนในการกำกับดูแลปัญญาประดิษฐ์ 

ในด้านของการกำกับดูแลปัญญาประดิษฐ์บริษัทต่างๆ ทั่วโลกต้องเผชิญกับความท้าทายในการนำกฎระเบียบที่มีอยู่มาใช้กับเทคโนโลยีปัญญาประดิษฐ์ แม้ว่าจะไม่มีความคิดริเริ่มทางกฎหมายเฉพาะด้านปัญญาประดิษฐ์ แต่ปัญญาประดิษฐ์ก็ยังอยู่ภายใต้กฎระเบียบที่มีอยู่ โดยเฉพาะอย่างยิ่งกฎระเบียบข้ามภาคส่วนและเป็นกลางด้านเทคโนโลยี อย่างไรก็ตาม การนำกฎระเบียบเหล่านี้มาใช้กับปัญญาประดิษฐ์นั้นมีความซับซ้อน

กฎระเบียบข้ามภาคส่วนและเป็นกลางด้านเทคโนโลยี เช่น กฎระเบียบเกี่ยวกับการคุ้มครองข้อมูลและทรัพย์สินทางปัญญา มีข้อได้เปรียบในแง่ของการบังคับใช้สากลและหลีกเลี่ยงช่องว่างและความไม่สอดคล้องในการคุ้มครอง อย่างไรก็ตาม กฎระเบียบเหล่านี้มักจะเป็นนามธรรมมากกว่าข้อกำหนดเฉพาะภาคส่วน ทำให้เกิดความไม่แน่นอนทางกฎหมายที่มากขึ้น การตีความกฎเหล่านี้ในบริบทของเทคโนโลยีใหม่ยังไม่ชัดเจน เนื่องมาจากการทดสอบในทางปฏิบัติที่จำกัด

ปัจจุบันนี้กำลังมีความพยายามที่จะแก้ไขปัญหาเหล่านี้ ตัวอย่างเช่น OECD ได้จัดตั้งกลุ่มผู้เชี่ยวชาญเพื่อปรับปรุงประสิทธิภาพและความสอดคล้องของกฎระเบียบด้านปัญญาประดิษฐ์ และความเป็นส่วนตัว วัตถุประสงค์ ได้แก่ การชี้แจงเงื่อนไขสำคัญ การระบุความซ้ำซ้อนในระเบียบข้อบังคับปัจจุบัน การกำหนดขอบเขตที่แยกจากกันสำหรับ ปัญญาประดิษฐ์ และความเป็นส่วนตัว และการให้คำแนะนำแก่ผู้มีส่วนได้ส่วนเสียเกี่ยวกับวิธีการนำทางกฎหมายที่มีอยู่และส่งเสริมนวัตกรรมภายในขอบเขตที่กำหนด

การสนับสนุนด้านกฎระเบียบในระยะเริ่มต้นในรูปแบบของแนวทางที่นำกฎเกณฑ์ที่เป็นนามธรรมมาใช้กับภาคส่วนเฉพาะนั้นมีความสำคัญอย่างยิ่งในการสร้างความแน่นอนทางกฎหมายในขณะที่ส่งเสริมนวัตกรรม หน่วยงานกำกับดูแลทั่วโลกได้เริ่มจัดการกับ ปัญญาประดิษฐ์ และออกแนวทางเพื่อให้กฎระเบียบที่มีอยู่สามารถนำไปใช้กับเทคโนโลยีปัญญาประดิษฐ์ได้มากขึ้น

การให้ความสำคัญทางกฎหมายต่อปัญญาประดิษฐ์นั้นชัดเจน เนื่องจากหน่วยงานกำกับดูแลทั่วโลกพยายามทำความเข้าใจและควบคุมเทคโนโลยีนี้ โดยหน่วยงานกำกับดูแลการปกป้องข้อมูลมีบทบาทนำ การปกป้องข้อมูลมีความสำคัญอย่างยิ่งในบริบทของ ปัญญาประดิษฐ์ เชิงสร้างสรรค์ ดังที่เห็นได้จากการสืบสวนผู้ให้บริการโมเดลภาษาขนาดใหญ่ (LLM) ที่ดำเนินการโดยหน่วยงานกำกับดูแลการปกป้องข้อมูลในประเทศต่างๆ เช่น อิตาลี แคนาดา บราซิล และเกาหลีใต้ เป็นต้น

หน่วยงานกำกับดูแลการปกป้องข้อมูลได้กลายเป็นผู้มีบทบาทสำคัญในการกำกับดูแลปัญญาประดิษฐ์ เนื่องจากขอบเขตที่กว้างของการปกป้องข้อมูลที่เกิดจากข้อเท็จจริงที่ว่าข้อมูลส่วนบุคคลมักเกี่ยวข้องกับระบบปัญญาประดิษฐ์มีการเหลื่อมซ้อนกันอย่างมีนัยสำคัญระหว่างการกำกับดูแลปัญญาประดิษฐ์ และการกำกับดูแลการคุ้มครองข้อมูลส่วนบุคคล ซึ่งทำให้บทบาทของหน่วยงานกำกับดูแลการปกป้องข้อมูลในการควบคุมปัญญาประดิษฐ์ที่เข้มแข็งยิ่งขึ้น หน่วยงานเหล่านี้จะยังคงมีบทบาทสำคัญในการกำกับดูแลระบบปัญญาประดิษฐ์ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในส่วนที่เกี่ยวข้องกับการประมวลผลข้อมูลส่วนบุคคล

การฟ้องร้องยังเกิดขึ้นในบริบทของปัญญาประดิษฐ์ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในส่วนที่เกี่ยวข้องกับการใช้กฎหมายทรัพย์สินทางปัญญา ตัวอย่างเช่น นิวยอร์กไทม์สได้ยื่นฟ้องผู้ให้บริการ ปัญญาประดิษฐ์เชิงสร้างสรรค์ โดยกล่าวหาว่าละเมิดลิขสิทธิ์ การฟ้องร้องนี้มีความสำคัญในการฟ้องร้องที่ดำเนินอยู่เกี่ยวกับการใช้เนื้อหาที่เผยแพร่โดยไม่ได้รับอนุญาตเพื่อฝึกอบรมเทคโนโลยีปัญญาประดิษฐ์ การฟ้องร้องของนิวยอร์กไทม์สเป็นคดีแรกที่องค์กรสื่อรายใหญ่ของอเมริกาฟ้องบริษัทเหล่านี้ ซึ่งรับผิดชอบต่อแพลตฟอร์มปัญญาประดิษฐ์ยอดนิยม เช่น ChatGPT นอกจากนี้ ผู้สร้างสรรค์ในอุตสาหกรรมสร้างสรรค์ยังได้ยื่นฟ้องผู้ให้บริการปัญญาประดิษฐ์เชิงสร้างสรรค์ในคดีที่เกี่ยวข้องกับลิขสิทธิ์ ซึ่งสะท้อนให้เห็นถึงความกังวลเกี่ยวกับผลกระทบที่อาจเกิดขึ้นของปัญญาประดิษฐ์ต่อผลงาน

ทั้งนี้ จุดตัดระหว่างกฎหมายและเทคโนโลยีปัญญาประดิษฐ์ครอบคลุมหัวข้อต่างๆ มากมาย และเป็นเรื่องน่าสนใจที่จะได้เห็นวิวัฒนาการอย่างต่อเนื่องของปัญญาประดิษฐ์ ในฐานะเทคโนโลยีและภูมิทัศน์ทางกฎหมาย ซึ่งรวมถึงการสร้างกฎหมายและมาตรฐานเฉพาะด้าน ปัญญาประดิษฐ์ใหม่ ตลอดจนการบังคับใช้กฎหมายที่มีอยู่โดยหน่วยงานกำกับดูแลและศาลที่มีหน้าที่บังคับใช้กฎหมาย องค์กรต่างๆ ต้องติดตามการพัฒนาเหล่านี้อย่างใกล้ชิดเพื่อนำทางสภาพแวดล้อมด้านกฎระเบียบที่เปลี่ยนแปลงตลอดเวลา ลดความเสี่ยงทางกฎหมาย และได้รับความได้เปรียบในการแข่งขัน การนำกลยุทธ์การปฏิบัติตามแนวปฏิบัติที่ดีที่สุดของปัญญาประดิษฐ์มาใช้เพื่อแก้ไขปัญหาสำคัญถือเป็นสิ่งสำคัญสำหรับประสิทธิภาพ ความสามารถในการจัดการ และความได้สัดส่วน ยิ่งไปกว่านั้น ยังน่าสนใจที่จะสังเกตว่าประเทศใดบ้างที่จะก้าวขึ้นมาเป็นผู้มีบทบาทสำคัญด้านการกำหนดกฎระเบียบด้านปัญญาประดิษฐ์ ประเทศต่างๆ มีแนวทางที่แตกต่างกันในการกำกับดูแลปัญญาประดิษฐ์ ซึ่งนำไปสู่ความร่วมมือระหว่างประเทศและการแข่งขันในการกำหนดมาตรฐาน ประเทศ G7 กำลังพัฒนาแนวทางการกำกับดูแลปัญญาประดิษฐ์ของตนเอง โดยสอดคล้องกับมุมมองที่มีอยู่ในสหภาพยุโรป ในขณะเดียวกัน จีนได้เปิดตัวโครงการ Global AI Governance Initiative (GAIGI) ผ่านโครงการ Belt and Road Initiative (BRI) ซึ่งเน้นย้ำถึงการกำกับดูแลที่ตรงเป้าหมายและทำซ้ำๆ ผลลัพธ์ของการแข่งขันระหว่างกฎระเบียบแบบตะวันตกและแบบจีนนี้มีแนวโน้มที่จะส่งผลต่อแนวทางการดำเนินธุรกิจและนำไปสู่การแข่งขันด้านข้อมูล พลังการประมวลผล และบุคลากรด้านปัญญาประดิษฐ์ ในระดับมิติใหม่ระหว่างประเทศ G7 และ GAIGI ซึ่งมีประเทศต่างๆ มากกว่า 150 ประเทศเข้าร่วม

กฎหมายกัญชา

 กัญชาซึ่งเคยเป็นสาขาเฉพาะและเป็นที่ถกเถียงกัน ได้พัฒนาเป็นอุตสาหกรรมมูลค่าหลายพันล้านดอลลาร์ ซึ่งมีอิทธิพลต่อภาคส่วนต่างๆ เช่น สิ่งทอ เชื้อเพลิงชีวภาพ และการรักษาทางการแพทย์ที่สำคัญ ในอดีต ตลาดกัญชาเจริญรุ่งเรืองในภูมิภาคต่างๆ เช่น อัมสเตอร์ดัมและจีน แต่การผ่อนปรนกฎหมายในสหรัฐอเมริกาและแคนาดาได้จุดประกายให้เกิดการฟื้นฟูกฎหมายทั่วโลก

อุตสาหกรรมกัญชามีแนวโน้มที่จะเติบโตอย่างมาก ซึ่งขับเคลื่อนโดยการทำให้กัญชาเพื่อการพักผ่อนหย่อนใจถูกกฎหมายและการขยายตัวของการใช้ทางการแพทย์ ตลาดกัญชาในยุโรปคาดว่าจะสูงถึง 6.2 พันล้านดอลลาร์ภายในปี ค.ศ. 2024 และ 7.25 พันล้านดอลลาร์ภายในปี ค.ศ. 2029 

เยอรมนีเป็นผู้นำในการปฏิรูปกฎระเบียบกัญชา กฎหมาย "กัญชาเป็นยา" ซึ่งมีผลบังคับใช้ตั้งแต่เดือนมีนาคม ค.ศ. 2017 อนุญาตให้ใช้กัญชาเพื่อวัตถุประสงค์ทางการแพทย์ ในเดือนธันวาคม ค.ศ. 2021 รัฐบาลกลางชุดใหม่ได้รวมการทำให้กัญชาเพื่อการพักผ่อนหย่อนใจถูกกฎหมายไว้ในข้อตกลงร่วมรัฐบาล ในเดือนตุลาคม ค.ศ. 2022 รัฐมนตรีว่าการกระทรวงสาธารณสุขของรัฐบาลกลางได้นำเสนอเอกสารเบื้องต้นต่อคณะกรรมาธิการยุโรป และในเดือนกุมภาพันธ์ ค.ศ. 2024 บุนเดสทาคได้นำกฎหมายกัญชา (CanG) มาใช้ ทำให้กัญชาถูกกฎหมายบางส่วนตั้งแต่เดือนเมษายน ค.ศ. 2024 กฎหมาย CanG อนุญาตให้ปลูกเองได้ (สูงสุด 3 ต้นต่อผู้ใหญ่ต่อครัวเรือน) และครอบครองได้ (สูงสุด 50 กรัมในที่ส่วนตัวและ 25 กรัมในที่สาธารณะ) สโมสรกัญชาสามารถจ่ายกัญชาได้สูงสุด 50 กรัมต่อเดือนต่อสมาชิก กฎหมายกัญชาเพื่อการแพทย์ที่แก้ไขใหม่ตอนนี้ให้เข้าถึงตลาดได้ง่ายขึ้นและขจัดความจำเป็นในการมีใบสั่งยาสำหรับยาเสพติด รวมถึงการเปลี่ยนแปลงอื่นๆ

ในสาธารณรัฐเช็ก กัญชาเพื่อการแพทย์ถูกกฎหมายมาตั้งแต่ปี ค.ศ.  2013 โดยผู้ป่วยกลุ่มแรกเข้าถึงได้ในปี ค.ศ. 2014 แม้ว่าการใช้เพื่อพักผ่อนหย่อนใจยังคงผิดกฎหมาย แต่แนวโน้มการทำให้ถูกกฎหมายก็เพิ่มขึ้น โดยมีร่างกฎหมายที่อยู่ระหว่างการพิจารณา มอลตา ซึ่งเป็นผู้บุกเบิกกฎหมายกัญชาในยุโรป ได้ทำให้กัญชาทางการแพทย์ถูกกฎหมายในปี ค.ศ. 2018 และได้แนะนำการเพาะปลูกส่วนบุคคลและสโมสรกัญชาเพื่อสังคมสำหรับการใช้เพื่อการพักผ่อนหย่อนใจในปี ค.ศ. 2021

ส่วนโปรตุเกสได้ยกเลิกการใช้กัญชาในปริมาณเล็กน้อยในปี ค.ศ. 2018 โดยถือว่าเป็นความผิดทางอาญา ข้อเสนอปัจจุบันมีจุดมุ่งหมายเพื่อให้การใช้เพื่อการพักผ่อนหย่อนใจถูกกฎหมาย แม้ว่าความไม่มั่นคงทางการเมืองและการระบาดของ COVID-19 จะทำให้ความคืบหน้าล่าช้า สเปนซึ่งเป็นที่รู้จักจากสโมสรกัญชาเพื่อสังคมนั้นดำเนินการในพื้นที่สีเทาทางกฎหมาย แม้ว่ากัญชาเพื่อการแพทย์จะไม่ได้รับการควบคุม แต่การเคลื่อนไหวล่าสุดบ่งชี้ว่าสเปนกำลังดำเนินการเพื่อสร้างกรอบกัญชาเพื่อการแพทย์

ที่น่าสนใจคือการทดลองนำร่องของสวิตเซอร์แลนด์สำหรับกัญชาสำหรับผู้ใหญ่กำลังขยายตัว โดยมีผู้เข้าร่วมประมาณ 10,000 คน การทดลองเหล่านี้ประเมินรูปแบบการจำหน่ายต่างๆ รวมถึงการขายผ่านร้านขายยา ร้านค้าที่มีใบอนุญาต และสโมสรกัญชาเพื่อสังคม เพื่อกำหนดกรอบการกำกับดูแลที่มีประสิทธิภาพมากที่สุดสำหรับการทำให้ถูกกฎหมาย ในขณะเดียวกัน เนเธอร์แลนด์ก็ยอมให้ขายกัญชาในร้านกาแฟได้ แต่ห้ามปลูกในปริมาณมาก การทดลองล่าสุดกับห่วงโซ่อุปทานที่มีการควบคุมมีจุดมุ่งหมายเพื่อปรับความขัดแย้งเหล่านี้ให้สอดคล้องกันและเพื่อให้แน่ใจว่าตลาดถูกกฎหมายมีความสอดคล้องกัน

สำหรับสหราชอาณาจักรยังคงระมัดระวังเกี่ยวกับการทำให้กัญชาถูกกฎหมาย ใบสั่งยากัญชาทางการแพทย์มีจำกัด และตลาดมืดก็เฟื่องฟูเนื่องจากต้นทุนที่สูงและความท้าทายด้านกฎระเบียบ การสนับสนุนทางการเมืองต่อการปฏิรูปนั้นแตกต่างกันไป โดยบางพรรคสนับสนุนการยกเลิกกฎหมายและสโมสรสังคมกัญชา

ตลาดกัญชาทางการแพทย์ของอิสราเอลคาดว่าจะเติบโตขึ้น 70% ภายในปี ค.ศ. 2027 โดยได้รับแรงหนุนจากการปฏิรูปใหม่ ตลาดกัญชาของญี่ปุ่นขยายตัวหกเท่าเป็น 154 ล้านเหรียญสหรัฐในปี ค.ศ. 2023 โดย CBD ได้รับความนิยมในภาคส่วนทางการแพทย์และสุขภาพ ปานามาได้ประสบความคืบหน้าอย่างมากด้วยการให้ใบอนุญาตแก่บริษัทเจ็ดแห่งในการผลิตผลิตภัณฑ์กัญชาทางการแพทย์

ในการพัฒนาครั้งสำคัญ กระทรวงยุติธรรมของสหรัฐฯ เสนอให้จัดตารางกัญชาใหม่เป็นยาเสพติดที่ควบคุม ซึ่งจะลดภาษีที่เข้มงวดสำหรับธุรกิจกัญชา สร้างโอกาสในการวิจัยสำหรับกัญชาทางการแพทย์ ปกป้องสุขภาพของประชาชน และ ทำให้กัญชาเป็นเรื่องปกติภายใต้กฎหมายของรัฐบาลกลาง แนวโน้มเชิงบวกเหล่านี้สร้างความท้าทายให้กับผู้กำหนดนโยบาย ผู้มีส่วนร่วมในอุตสาหกรรม และผู้บริโภคในการนำกฎหมายที่ไม่ต่อเนื่องซึ่งบางครั้งสนับสนุน แต่บางครั้งก็บั่นทอนการพัฒนาที่ดำเนินไปอย่างรวดเร็วเหล่านี้ไปปฏิบัติ

อนึ่ง ความไม่แน่นอนทางกฎหมายในอุตสาหกรรมกัญชามีสาเหตุมาจากกฎหมายที่ล้าสมัยซึ่งออกแบบมาเพื่อควบคุมการค้าทางอาญาและใบอนุญาตกัญชาสำหรับภาคการเกษตร ไม่ใช่เพื่อควบคุมภาคการแพทย์และสุขภาพที่ซับซ้อน กฎเกณฑ์ที่เปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วสร้างความไม่แน่นอนทางกฎหมายเพิ่มเติมในขณะที่ทางการตีความและนำกฎระเบียบใหม่มาใช้ กฎหมายกัญชาส่วนใหญ่ไม่เหมาะสมกับวัตถุประสงค์ของอุตสาหกรรมสมัยใหม่ และเป็นผลให้การใช้แนวคิดทางกฎหมายหลายๆ ประการอย่างเหมาะสมยังคงไม่ชัดเจนและไม่มีการทดสอบในศาล สภาพแวดล้อมของกฎระเบียบที่เปลี่ยนแปลงตลอดเวลาทำให้การพัฒนาผลิตภัณฑ์และการวางแผนธุรกิจมีความซับซ้อน

การพัฒนาในระดับนานาชาติส่งผลดีต่ออุตสาหกรรมกัญชาและความพยายามในการออกกฎหมายที่เกี่ยวข้อง แต่ความคืบหน้ายังช้า ในเดือนมกราคม ค.ศ. 2019 องค์การอนามัยโลก (WHO) ได้แนะนำให้ผ่อนปรนการควบคุมกัญชาหลายประการต่อคณะกรรมาธิการยาเสพติดแห่งสหประชาชาติ (CND) อย่างไรก็ตาม คำแนะนำส่วนใหญ่ถูกปฏิเสธ CND ได้ลบกัญชาและเรซินกัญชาออกจากตารางที่ IV ของอนุสัญญาควบคุมยาเสพติดระหว่างประเทศหลัก ซึ่งอาจทำให้การเข้าถึงทางการแพทย์และวิทยาศาสตร์ง่ายขึ้น CND ยังปฏิเสธที่จะชี้แจงกฎระเบียบ CBD โดยยังคงมีความคลุมเครือทางกฎหมายเกี่ยวกับผลิตภัณฑ์ CBD การตัดสินใจครั้งนี้สะท้อนให้เห็นถึงการรับรู้ถึงประโยชน์ทางการแพทย์ของกัญชา แต่ก็ยังคงไม่เต็มใจที่จะยอมสละการควบคุมการใช้เพื่อการพักผ่อนหย่อนใจและเพื่อสุขภาพอย่างสมบูรณ์

ในขณะที่สหภาพยุโรป (EU) กำลังมุ่งหน้าสู่กฎระเบียบที่มีความสอดคล้องกันมากขึ้น ซึ่งแสดงให้เห็นได้จากกรณี Kanavape ในปี ค.ศ. 2020 ศาลยุติธรรมของสหภาพยุโรปตัดสินว่ากฎหมายของสหภาพยุโรปมีอำนาจเหนือกฎหมายของประเทศที่เกี่ยวข้องกับ CBD ซึ่งไม่สามารถจัดเป็นสารเสพติดได้ตามหลักฐานที่มีอยู่ แม้จะเป็นเช่นนี้ คณะกรรมาธิการยุโรปได้ระงับการยื่นขออนุมัติ CBD สำหรับอาหารใหม่เพื่อรอการประเมินความปลอดภัยเพิ่มเติมจากหน่วยงานความปลอดภัยทางอาหารของยุโรป กฎหมายและการบังคับใช้ที่ไม่สอดคล้องกันมักทำให้เกณฑ์ THC ที่อนุญาตเปลี่ยนแปลงไป ซึ่งขัดขวางการประสานงานและการเคลื่อนย้ายสินค้าอย่างเสรี ประเทศในยุโรปส่วนใหญ่อนุญาตให้มี THC 0.3% ในผลิตภัณฑ์กัญชาสำเร็จรูป อย่างไรก็ตาม สาธารณรัฐเช็กและสวิตเซอร์แลนด์อนุญาตให้มี THC 1% สหราชอาณาจักรอนุญาตให้มี THC สูงสุด 1 มก. ในผลิตภัณฑ์ขั้นสุดท้าย โดยใช้เกณฑ์ที่แตกต่างกันโดยสิ้นเชิง เกณฑ์และเกณฑ์ที่แตกต่างกันเหล่านี้สร้างปัญหาสำคัญสำหรับผู้ผลิต ซึ่งผลิตภัณฑ์ของพวกเขามักถูกยึดที่ศุลกากร สร้างอุปสรรคในการเข้าสู่ตลาดและการจัดจำหน่าย

ในเยอรมนี ซึ่งการทำให้กัญชาถูกกฎหมายก้าวหน้าไปอย่างมากในวันที่ 1 เมษายน ค.ศ. 2024 ด้วย "เสาหลัก" ทางกฎหมายแรก ความสับสนยังคงเกิดขึ้นเกี่ยวกับวิธีการนำ CanG มาใช้ จุดโต้แย้งสำคัญประการหนึ่งคือสโมสรกัญชาสามารถรวมการผลิตของสโมสรต่างๆ ไว้ภายใต้หลังคาเดียวกันได้หรือไม่ ในขณะที่เขียนบทความนี้ ผู้ร่างกฎหมายดูเหมือนจะพร้อมที่จะระบุว่าสิ่งนี้ไม่ได้รับอนุญาต ซึ่งอาจทำลายเป้าหมายหลักของ CanG ในการต่อสู้กับตลาดมืดโดยเปิดโอกาสให้มีการแข่งขันที่มีประสิทธิภาพด้านต้นทุนจากผู้ปลูกกัญชาที่ถูกกฎหมาย

การระบาดของ COVID-19 ส่งผลกระทบต่อการดำเนินธุรกิจทั่วโลกอย่างมาก แม้กระทั่งส่งผลกระทบต่ออุตสาหกรรมที่แข็งแกร่ง การลงทุนมากเกินไปในโรงงานผลิตกัญชาส่งผลให้มีสินทรัพย์ที่มีปัญหาไหลเข้ามาในตลาด โดยมูลค่าลดลงทั่วกระดาน ผู้ประกอบการหลายรายดิ้นรนที่จะขายธุรกิจของตนในราคาที่ลดลง เมื่อเทียบกับปี ค.ศ. 2020 และ ค.ศ. 2021 ซึ่งเป็นช่วงที่ธุรกิจเฟื่องฟู ขนาดและจำนวนข้อตกลงการควบรวมและซื้อกิจการในปี ค.ศ. 2023 นั้นมีขนาดเล็กลงอย่างมาก กฎหมายของรัฐบาลกลางที่คาดการณ์ไว้และการปฏิรูประบบธนาคารในสหรัฐอเมริกาไม่ได้ดำเนินไปอย่างที่คาดหวัง ทำให้เกิดความไม่แน่นอนและสภาพแวดล้อมการลงทุนที่ระมัดระวัง การต่อสู้ดิ้นรนของอุตสาหกรรมนี้ซับซ้อนยิ่งขึ้นด้วยอัตราดอกเบี้ยที่สูงขึ้น การจัดหาเงินทุนที่ลดลง และอุปสรรคด้านกฎระเบียบที่ยังคงดำเนินอยู่

อย่างไรก็ตาม มีการพัฒนาในเชิงบวกบางประการเกิดขึ้น ยาที่ใช้กัญชาได้รับการยอมรับว่าเป็นทางเลือกในการรักษา แม้ว่าจะมีงานอีกมากที่ต้องทำเพื่อให้แน่ใจว่าจะมีจำหน่ายมากขึ้น การระบาดของ COVID-19 กระตุ้นการเติบโตในตลาดผลิตภัณฑ์เพื่อสุขภาพและเครื่องสำอางที่มีส่วนผสมของ CBD โดยเฉพาะอย่างยิ่งผ่านการขายทางออนไลน์ รูปแบบธุรกิจที่เน้นการเพาะปลูกแบบคลาสสิกเริ่มหลีกทางให้กับแนวทางที่ใช้กัญชาที่สร้างสรรค์มากขึ้น บริษัทไพรเวทอิควิตี้ต่างต้องการหากำไรจากการประเมินมูลค่าที่ต่ำ โดยได้กระตุ้นให้มีการรวมสินทรัพย์ที่มีปัญหาเข้าด้วยกันเพิ่มเติม โดยใช้กลยุทธ์ที่เคยประสบความสำเร็จในอุตสาหกรรมอื่นๆ เช่น การค้าปลีก

การทำให้กัญชาถูกกฎหมายเพื่อวัตถุประสงค์ทางการแพทย์และการพักผ่อนหย่อนใจกำลังได้รับความนิยมมากขึ้น อย่างไรก็ตาม ในขณะที่ประเทศต่างๆ ในยุโรปกว่า 20 ประเทศได้ออกกฎหมายเกี่ยวกับกัญชาเพื่อการแพทย์ การทำให้กัญชาถูกกฎหมายเพื่อการพักผ่อนหย่อนใจยังคงมีความหลากหลาย เยอรมนีเป็นผู้นำในด้านการทำให้กัญชาถูกกฎหมายเพียงบางส่วน และประเทศอื่นๆ กำลังสำรวจรูปแบบไม่แสวงหากำไรและโครงการนำร่องเพื่อนำทางกฎระเบียบของสหภาพยุโรปและสหประชาชาติ

ความท้าทายทางการเมืองและความชัดเจนของกฎระเบียบยังคงเป็นอุปสรรคสำคัญ กฎระเบียบที่มีประสิทธิภาพซึ่งสร้างสมดุลระหว่างความปลอดภัยและผลประโยชน์ทางการค้าถือเป็นสิ่งสำคัญ แม้จะมีความท้าทายเหล่านี้ แต่แนวโน้มการทำให้กัญชาถูกกฎหมายในยุโรปคาดว่าจะยังคงดำเนินต่อไป โดยได้รับแรงผลักดันจากผลประโยชน์ทางเศรษฐกิจที่อาจเกิดขึ้นและทัศนคติทางสังคมที่เปลี่ยนแปลงไป จึงกล่าวได้ว่าปี ค.ศ. 2024 ได้จุดประกายความหวังในอุตสาหกรรมกัญชาแล้ว และด้วยการพัฒนากฎหมายในปัจจุบัน จึงมีเหตุผลที่ดีที่จะคาดหวังว่าอุตสาหกรรมนี้จะเติบโตต่อไป

ประเด็นปัญหาในกฎหมายอวกาศยุคใหม่

 ในขณะที่มนุษยชาติยังคงสำรวจอวกาศอันกว้างใหญ่ กรอบกฎหมายที่ควบคุมกิจกรรมในอวกาศจึงมีความสำคัญเพิ่มมากขึ้น กฎหมายอวกาศเป็นสาขาที่กำลังพัฒนาซึ่งกล่าวถึงความท้าทายทางกฎหมายและข้อบังคับที่เกี่ยวข้องกับการสำรวจ การใช้ประโยชน์ และการค้าในอวกาศ บทความนี้จะสำรวจรากฐานของกฎหมายอวกาศ หลักการสำคัญ และความท้าทายทางกฎหมายที่เกิดขึ้นใหม่ซึ่งชุมชนโลกต้องเผชิญเมื่อเราก้าวเข้าสู่จักรวาลมากขึ้น

ต้นกำเนิดของกฎหมายอวกาศสามารถสืบย้อนไปได้ถึงกลางศตวรรษที่ 20 ซึ่งเป็นช่วงเวลาที่มีการแข่งขันกันอย่างเข้มข้นระหว่างสหรัฐอเมริกาและสหภาพโซเวียตในช่วงสงครามเย็น การปล่อยสปุตนิก 1 โดยสหภาพโซเวียตในปี 1957 ถือเป็นจุดเริ่มต้นของยุคอวกาศ ซึ่งกระตุ้นให้เกิดความจำเป็นในการมีกรอบกฎหมายระหว่างประเทศเพื่อควบคุมกิจกรรมนอกโลก สนธิสัญญาอวกาศปี 1967 มักถูกมองว่าเป็นศิลาฤกษ์ของกฎหมายอวกาศ สนธิสัญญานี้ซึ่งรู้จักกันอย่างเป็นทางการในชื่อ สนธิสัญญาว่าด้วยหลักการกำกับดูแลกิจกรรมของรัฐในการสำรวจและใช้งานอวกาศภายนอก รวมทั้งดวงจันทร์และวัตถุท้องฟ้าอื่นๆ ได้กำหนดหลักการสำคัญต่างๆ เช่น การใช้อวกาศอย่างสันติ การห้ามอ้างอำนาจอธิปไตยของชาติ และความรับผิดชอบของรัฐในกิจกรรมอวกาศของชาติ

สนธิสัญญาอวกาศภายนอกได้รับการสนับสนุนจากข้อตกลงสำคัญอื่นๆ อีกหลายฉบับ รวมถึงข้อตกลงช่วยเหลือในปี 1968 อนุสัญญาว่าด้วยความรับผิดชอบในปี 1972 อนุสัญญาว่าด้วยการจดทะเบียนในปี 1976 และข้อตกลงดวงจันทร์ในปี 1984 สนธิสัญญาเหล่านี้ร่วมกันเป็นพื้นฐานของกฎหมายอวกาศระหว่างประเทศ โดยกล่าวถึงประเด็นต่างๆ ตั้งแต่การช่วยเหลือนักบินอวกาศที่ประสบภัยไปจนถึงความรับผิดชอบต่อความเสียหายที่เกิดจากวัตถุท้องฟ้า แม้จะมีสนธิสัญญาพื้นฐานเหล่านี้อยู่ แต่ภูมิทัศน์ของการสำรวจอวกาศที่เปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วได้นำเสนอความท้าทายทางกฎหมายใหม่ๆ ที่ต้องใช้แนวทางแก้ไขที่สร้างสรรค์

ปัจจุบันการแข่งขันทางอวกาศขับเคลื่อนโดยองค์กรเอกชน ซึ่งรวมถึงบริษัทขนาดใหญ่และสตาร์ทอัพที่ลงทุนและมีส่วนสนับสนุนการสำรวจอวกาศ ผู้สร้างความเปลี่ยนแปลงเหล่านี้กำลังสร้างเทคโนโลยีใหม่ที่มีศักยภาพในการเปลี่ยนแปลงวิถีชีวิตของมนุษย์อย่างแท้จริง การเติบโตที่คาดหวังของภาคอุตสาหกรรมนี้น่าทึ่ง ในเดือนมกราคม ค.ศ. 2023 บริษัทที่ปรึกษา McKinsey รายงานว่าอุตสาหกรรมอวกาศเชิงพาณิชย์เติบโตเป็นประมาณ 447 พันล้านดอลลาร์สหรัฐ เพิ่มขึ้นจาก 280 พันล้านดอลลาร์สหรัฐในปี ค.ศ. 2010 และอาจเติบโตเป็น 1 ล้านล้านดอลลาร์สหรัฐภายในปี ค.ศ. 2030 จำนวนดาวเทียมยังเพิ่มขึ้นแบบทวีคูณในช่วงทศวรรษที่ผ่านมา ตามข้อมูลของ Statista ซึ่งเป็นแพลตฟอร์มการรวบรวมข้อมูลเฉพาะทาง ในปี ค.ศ. 2013 มีดาวเทียมที่ใช้งานอยู่ 1,187 ดวง และเมื่อสิ้นปี ค.ศ. 2022 ตัวเลขนี้เพิ่มขึ้นเป็น 6,905 ดวง การเติบโตคาดว่าจะยังคงดำเนินต่อไปอย่างรวดเร็ว โดย McKinsey ประมาณการว่าจะมีดาวเทียมสื่อสารใหม่ 65,000 ดวงและดาวเทียมที่ไม่ใช่ดาวเทียมสื่อสาร 3,000 ดวงในอีกไม่กี่ปีข้างหน้า โดยรวมแล้ว หน่วยงานเอกชนได้เสนอกลุ่มดาวเทียมใหม่มากกว่า 100 กลุ่ม

ถึงแม้จะมีกิจกรรมมากมายขนาดนี้ แต่ศักยภาพทั้งหมดของภาคเอกชนในการดำเนินการเชิงพาณิชย์ในอวกาศยังไม่ได้รับการตระหนัก เพื่อให้การแข่งขันทางอวกาศครั้งใหม่ก้าวหน้าอย่างยั่งยืน สิ่งสำคัญพื้นฐานคือการสร้างระบบนิเวศที่เอื้อต่อการจัดการความเสี่ยง มีการวิเคราะห์สถานะของระบบนิเวศนี้โดยเน้นที่ความเสี่ยงข้อพิพาทที่สำคัญสองด้านที่อุตสาหกรรมอวกาศเชิงพาณิชย์ต้องเผชิญ ได้แก่ การชนกันระหว่างดาวเทียมและปัญหาที่กว้างขึ้นที่เกี่ยวข้องกับเศษซากในอวกาศและความแออัดในวงโคจร มีความเป็นไปได้สูงที่จะเกิดข้อพิพาทในพื้นที่นี้ในอนาคตอันใกล้นี้ 

ด้วยศักยภาพของข้อพิพาทที่เกี่ยวข้องกับการเดินทางในอวกาศและการท่องเที่ยว แม้ว่าความเสี่ยงเฉพาะเหล่านี้อาจดูเหมือนเป็นเรื่องเฉพาะในปัจจุบัน แต่ความเสี่ยงเหล่านี้มีแนวโน้มที่จะเพิ่มขึ้นในระยะกลาง เนื่องจากการเดินทางในอวกาศมีความน่าเชื่อถือและราคาไม่แพงมากขึ้น โดยคาดการณ์ว่าการท่องเที่ยวในอวกาศจะสร้างรายได้ต่อปีประมาณ 8 พันล้านดอลลาร์สหรัฐภายในปี ค.ศ. 2040 เมื่อมีดาวเทียมจำนวนมากอยู่ในวงโคจร ปัญหาความแออัดของอวกาศจึงเป็นภัยคุกคามร้ายแรงในปัจจุบัน และความเสี่ยงก็เพิ่มมากขึ้นและการหลบหลีกก็เป็นเรื่องปกติ ในความเป็นจริง การชนกันที่ทำให้ดาวเทียมที่ยังทำงานอยู่ได้รับความเสียหายนั้นไม่ได้อยู่ในขอบเขตของการคาดเดาอีกต่อไป ในปี ค.ศ. 2009 Iridium 33 และ Kosmos 2251 ซึ่งเลิกใช้งานแล้วได้ชนกัน ถือเป็นครั้งแรกที่เกิดการชนกันด้วยความเร็วสูงระหว่างดาวเทียมสองดวง หลังจากการชนกันครั้งนี้ ผู้ควบคุมดาวเทียมในสหรัฐฯ และรัสเซียมีความเห็นไม่ตรงกันว่าใครเป็นฝ่ายผิด และในเดือนมีนาคม 2021 ดาวเทียมจีน Yunhai-1(02) ถูกทำลายหลังจากมีรายงานว่าชนกับเศษซากในอวกาศจากการปล่อยดาวเทียมของรัสเซีย ในท้ายที่สุด เหตุการณ์ทั้งสองนี้ไม่ได้กลายเป็นข้อพิพาทระหว่างประเทศทั้งสอง 

ตามข้อมูลของสำนักงานอวกาศยุโรป มีเศษซากมากกว่าสองล้านล้านชิ้นโคจรรอบโลก หลีกเลี่ยงไม่ได้ที่เมื่อปริมาณเศษซากเพิ่มมากขึ้น โอกาสที่เศษซากจะชนกันก็จะเพิ่มขึ้น แม้จะไม่เกิดการชนกัน ผู้ปฏิบัติการดาวเทียมก็อาจต้องสูญเสียทางการเงินเนื่องจากเศษซาก ซึ่งรวมถึงต้นทุนการดำเนินงานที่สูงขึ้นเนื่องจากต้องหลบหลีกมากขึ้น การให้บริการหยุดชะงัก หรือเนื่องจากตำแหน่งวงโคจรเดิมไม่สามารถใช้งานได้อีกต่อไป องค์การเพื่อความร่วมมือทางเศรษฐกิจและการพัฒนา (OECD) รายงานเมื่อไม่นานนี้ว่า “มาตรการป้องกันและลดเศษซากทั้งหมด เช่น การป้องกัน การหลบหลีก และการเคลื่อนเข้าสู่วงโคจรสุสาน อาจมีมูลค่าประมาณ 5-10% ของต้นทุนภารกิจทั้งหมด ซึ่งมักจะอยู่ที่หลายร้อยล้านดอลลาร์”

ในระดับกฎหมายระหว่างประเทศ รัฐต่างๆ จะต้องรับผิดชอบต่อการกระทำของผู้ปฏิบัติการอวกาศในประเทศของตน (รวมถึงองค์กรเอกชน) เครื่องมือหลักในเรื่องนี้คืออนุสัญญาความรับผิดปี 1972 (อนุสัญญาว่าด้วยความรับผิดระหว่างประเทศสำหรับความเสียหายที่เกิดจากวัตถุในอวกาศ) ที่สำคัญ ระบอบกฎหมายระหว่างประเทศนี้ไม่ได้บังคับใช้กับผู้ประกอบการเอกชนโดยตรง ซึ่งจะต้องอาศัยการคุ้มครองทางการทูตจากประเทศบ้านเกิดเพื่อรับค่าชดเชย ความรับผิดของบุคคลเอกชนสำหรับความเสียหายที่เกิดขึ้นในอวกาศนั้นได้รับการแก้ไขในระดับกฎหมายของประเทศเป็นหลัก รวมถึงโดยกฎหมายซึ่งยังคงมีการพัฒนาอย่างต่อเนื่อง

นอกจากนี้ ความท้าทายหลักประการหนึ่งในกฎหมายอวกาศคือการควบคุมกิจกรรมอวกาศเชิงพาณิชย์ ด้วยการเพิ่มขึ้นของบริษัทอวกาศเอกชน เช่น SpaceX, Blue Origin และบริษัทอื่นๆ การค้าในอวกาศจึงเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว ทำให้เกิดคำถามเกี่ยวกับกรอบกฎหมายที่เหมาะสมในการควบคุมกิจกรรมเหล่านี้ สนธิสัญญากฎหมายอวกาศปัจจุบันมุ่งเน้นไปที่กิจกรรมของรัฐเป็นหลัก ทำให้เกิดช่องว่างในการควบคุมองค์กรเอกชน ประเด็นต่างๆ เช่น สิทธิในทรัพย์สินในอวกาศ การสกัดและการใช้ทรัพยากรในอวกาศ และการค้าบริการดาวเทียม จำเป็นต้องมีความชัดเจนทางกฎหมายเพื่อให้แน่ใจว่ามีการปฏิบัติที่ยุติธรรมและยั่งยืน

เศษซากในอวกาศเป็นอีกความท้าทายที่สำคัญสำหรับกฎหมายอวกาศ เมื่อจำนวนดาวเทียมและวัตถุในอวกาศอื่นๆ เพิ่มขึ้น ความเสี่ยงของการชนกันและการสร้างเศษซากในอวกาศก็เพิ่มขึ้นตามไปด้วย เศษซากเหล่านี้อาจเป็นภัยคุกคามต่อภารกิจทั้งที่มีมนุษย์โดยสารและไม่มีมนุษย์โดยสาร ทำให้จำเป็นต้องพัฒนากลไกทางกฎหมายระหว่างประเทศสำหรับการบรรเทาและจัดการเศษซาก การขาดข้อตกลงระหว่างประเทศที่มีผลผูกพันเกี่ยวกับเศษซากในอวกาศเน้นย้ำถึงความจำเป็นในการร่วมมือกันระหว่างประเทศที่เดินทางในอวกาศเพื่อแก้ไขข้อกังวลที่เพิ่มมากขึ้นนี้

เนื่องจากการสำรวจอวกาศขยายไปยังวัตถุท้องฟ้าอื่นๆ เช่น ดวงจันทร์และดาวอังคาร คำถามเกี่ยวกับการปกครองและการเป็นเจ้าของดินแดนนอกโลกจึงมีความเกี่ยวข้องมากขึ้นเรื่อยๆ สนธิสัญญาอวกาศภายนอกห้ามการยึดครองทรัพยากรจากวัตถุท้องฟ้าในระดับชาติ แต่ไม่ได้ระบุถึงการใช้ทรัพยากรจากวัตถุท้องฟ้าในเชิงพาณิชย์อย่างชัดเจน ในขณะที่บริษัทและประเทศต่างๆ วางแผนภารกิจในการดึงทรัพยากรจากดวงจันทร์และดาวเคราะห์น้อย จึงมีความจำเป็นเร่งด่วนที่จะต้องพัฒนากรอบทางกฎหมายที่สร้างสมดุลระหว่างผลประโยชน์เชิงพาณิชย์กับการอนุรักษ์สภาพแวดล้อมในอวกาศและสิทธิมนุษยชนทั้งหมด

กฎหมายอวกาศยังเผชิญกับความท้าทายที่เกี่ยวข้องกับความปลอดภัยและการทหาร ในขณะที่สนธิสัญญาอวกาศภายนอกเน้นย้ำถึงการใช้พื้นที่ในอวกาศอย่างสันติ แต่ศักยภาพในการทหารและการใช้อาวุธยังคงเป็นปัญหาที่น่ากังวล การพัฒนาอาวุธต่อต้านดาวเทียมและดาวเทียมทางทหารในช่วงไม่นานมานี้ได้ก่อให้เกิดคำถามเกี่ยวกับความเหมาะสมของกรอบทางกฎหมายที่มีอยู่เพื่อป้องกันความขัดแย้งในอวกาศ ชุมชนระหว่างประเทศต้องทำงานร่วมกันเพื่อสร้างบรรทัดฐานและข้อตกลงเพื่อให้แน่ใจว่าอวกาศยังคงเป็นอาณาเขตของสันติภาพและความร่วมมือ

การพัฒนากฎหมายอวกาศยังต้องพิจารณาถึงการปกป้องสภาพแวดล้อมในอวกาศและความยั่งยืนของกิจกรรมในอวกาศด้วย เมื่อกิจกรรมของมนุษย์ในอวกาศเพิ่มมากขึ้น ความเสี่ยงต่อผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อม เช่น การปนเปื้อนของวัตถุท้องฟ้าและการเปลี่ยนแปลงสภาพแวดล้อมในอวกาศก็เพิ่มขึ้นเช่นกัน กรอบกฎหมายต้องแก้ไขข้อกังวลเหล่านี้โดยส่งเสริมแนวทางปฏิบัติที่รับผิดชอบและให้แน่ใจว่ากิจกรรมในอวกาศจะไม่สร้างความเสียหายต่อความสมบูรณ์ของสภาพแวดล้อมในอวกาศ

นอกเหนือจากความท้าทายเหล่านี้แล้ว กฎหมายอวกาศยังต้องพัฒนาเพื่อจัดการกับเทคโนโลยีใหม่ๆ เช่น กลุ่มดาวเทียม การท่องเที่ยวในอวกาศ และศักยภาพในการตั้งถิ่นฐานของมนุษย์ในอวกาศ การพัฒนาเหล่านี้ต้องการแนวทางกฎหมายที่สร้างสรรค์ซึ่งสร้างสมดุลระหว่างความก้าวหน้าทางเทคโนโลยีกับสิทธิและผลประโยชน์ของผู้มีส่วนได้ส่วนเสียทั้งหมด

การใช้เชิงพาณิชย์ในอวกาศที่เพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ ส่งผลให้เกิดปัญหาที่มักพบในอุตสาหกรรมที่กำลังพัฒนาอย่างรวดเร็วและก่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลง กฎหมายและข้อบังคับที่ควบคุมภาคส่วนอวกาศเชิงพาณิชย์ไม่สามารถตามทันนวัตกรรมที่ยังคงกำหนดรูปแบบและพัฒนาต่อไป ดังนั้น ผู้เล่นเดิมและผู้มาใหม่ต้องคล่องตัวและตอบสนองเพื่อให้ทันกับการพัฒนาของกฎระเบียบ และอาจต้องปรับเทียบรูปแบบธุรกิจใหม่เพื่อหลีกเลี่ยงความเสี่ยงจากข้อพิพาท ดังนั้น กระบวนการปรับโครงสร้างระบอบกฎหมายเพื่อให้สะท้อนความเป็นจริงใหม่ได้เริ่มต้นขึ้นแล้ว โดยมีกฎระเบียบทั่วโลกอยู่ในขั้นตอนการพัฒนาต่างๆ ในขณะที่นวัตกรรมเชิงพาณิชย์ยังคงดำเนินต่อไปอย่างรวดเร็ว สิ่งสำคัญคือกฎหมายจะต้องทันต่อสถานการณ์ และต้องค้นหาสมดุลที่เหมาะสม โดยควบคุมกิจกรรมต่างๆ ในลักษณะที่สมดุลเพื่อให้แน่ใจว่านวัตกรรมและความต้องการเชิงพาณิชย์จะไม่ถูกปิดกั้น 

โดยสรุป กฎหมายอวกาศอยู่ในจุดเปลี่ยนสำคัญ เนื่องจากมนุษยชาติกำลังก้าวเข้าสู่ยุคใหม่ของการสำรวจอวกาศและการค้า ความท้าทายมีความซับซ้อนและหลากหลาย จำเป็นต้องมีความร่วมมือและการเจรจาระหว่างประเทศ องค์กรเอกชน และองค์กรระหว่างประเทศ เมื่อมองไปยังอนาคต การพัฒนากรอบกฎหมายที่แข็งแกร่งและปรับเปลี่ยนได้จะเป็นสิ่งสำคัญเพื่อให้แน่ใจว่ากิจกรรมในอวกาศดำเนินไปในลักษณะที่ปลอดภัย ยั่งยืน และเป็นประโยชน์ต่อมนุษยชาติทั้งหมด

ความท้าทายในยุคอวกาศใหม่

 อุตสาหกรรมอวกาศได้ผ่านการเปลี่ยนแปลงครั้งสำคัญ จากการที่ส่วนใหญ่อยู่ภายใต้การบริหารของรัฐในศตวรรษที่ 20 ได้กลายเป็นภาคส่วนที่เป็นเอกชนเป็นหลัก โดยมีผู้เล่นในเชิงพาณิชย์เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ตั้งแต่รุ่งอรุณของศตวรรษที่ 21 การใช้งานในอวกาศได้ขยายออกไปนอกเหนือจากการใช้งานบนพื้นดิน ครอบคลุมถึงบริการการสื่อสาร การสำรวจระยะไกล และเทคโนโลยี GNSS ผู้มีส่วนได้ส่วนเสียในปัจจุบันตระหนักถึงความสำคัญที่เพิ่มขึ้นของบริการในวงโคจรสำหรับการเติมเชื้อเพลิงและการบำรุงรักษาอุปกรณ์ในอวกาศ รวมถึงบริการที่ดำเนินการโดยตรงในอวกาศ นอกจากนี้ ควบคู่ไปกับการสำรวจทางวิทยาศาสตร์ กิจกรรมการขุดบนวัตถุท้องฟ้าก็เกิดขึ้น ซึ่งกระตุ้นให้เกิดการอภิปรายในระดับนานาชาติเกี่ยวกับกฎระเบียบดังกล่าว

แม้ว่าตราสารระหว่างประเทศชุดหนึ่งจะจัดทำกรอบทางกฎหมายสำหรับกิจกรรมของรัฐและแนวทางสำหรับกฎหมายในประเทศ แต่ยังขาดการประสานงานที่เข้มงวด ดังนั้น รัฐจึงต้องประสานงานการปฏิบัติของตนเพื่อหลีกเลี่ยงการรบกวนซึ่งกันและกัน ซึ่งรวมถึงเสรีภาพในการใช้และสำรวจอวกาศภายนอกภายใต้เงื่อนไขบางประการ และความรับผิดชอบของรัฐในการอนุญาตและดูแลกิจกรรมในระดับชาติของตนในอวกาศ อย่างไรก็ตาม ยังต้องมีภาระผูกพันที่จะต้องพิจารณาถึงกิจกรรมของรัฐอื่นๆ สื่อสารรายละเอียดภารกิจ และให้แน่ใจว่าการใช้และการสำรวจอวกาศภายนอกนั้นเป็นประโยชน์ต่อมนุษยชาติโดยรวม ส่งเสริมความก้าวหน้าทางวิทยาศาสตร์ สังคม และเศรษฐกิจ

รัฐหลายแห่งได้กำหนดกรอบทางกฎหมายที่ควบคุมกิจกรรมอวกาศของประเทศ เช่น กระบวนการอนุมัติสำหรับการเปิดตัวและปฏิบัติการวัตถุในอวกาศ ในการดำเนินการดังกล่าว รัฐต้องไม่เพียงแต่ระบุกิจกรรมที่เกี่ยวข้องเท่านั้น แต่ยังต้องคาดการณ์ถึงความก้าวหน้าของอุตสาหกรรมในอนาคตด้วย ซึ่งรวมถึงการพิจารณารูปแบบการจัดหาเงินทุนที่เปลี่ยนแปลงไป ซึ่งเกี่ยวข้องกับความร่วมมือและการลงทุนระหว่างภาครัฐและเอกชนมากขึ้น รวมทั้งการคำนึงถึงความเสี่ยงด้านเทคโนโลยีและความต้องการด้านการวิจัยและพัฒนา

นอกจากนี้ กรอบแนวคิดความรับผิดเป็นอีกประเด็นสำคัญในการอนุมัติกิจกรรมทางอวกาศ รัฐต้องประเมินและบรรเทาความเสี่ยงที่อาจเกิดขึ้นจากผู้ปฏิบัติการระดับชาติของตนต่อวัตถุหรือกิจกรรมในอวกาศของรัฐอื่นๆ ซึ่งเกี่ยวข้องกับการให้การสนับสนุนและความแน่นอนทางกฎหมายที่เพียงพอแก่ผู้ปฏิบัติการระดับชาติ เพื่อให้แน่ใจว่ากิจกรรมของตนดำเนินไปอย่างปลอดภัย มั่นคง และยั่งยืน

ทั้งนี้ กิจกรรมทางอวกาศที่แตกต่างกัน เช่น การสำรวจระยะไกลหรือการขนส่ง มีข้อควรพิจารณาและข้อกำหนดทางกฎหมายที่แตกต่างกัน กฎหมายเหล่านี้ครอบคลุมถึงหลายด้าน เช่น ทรัพย์สินทางปัญญา เทคโนโลยีสารสนเทศ การคุ้มครองข้อมูลส่วนบุคคล ความปลอดภัยทางไซเบอร์ กฎหมายสัญญา การเงิน กฎระเบียบภาคส่วน และการประกันภัย นอกจากนี้ รัฐที่มีผู้ให้บริการพัฒนาเทคโนโลยีและแอปพลิเคชันใหม่ๆ ในวงโคจร หรือผู้ที่เกี่ยวข้องกับกิจกรรมในอนาคต เช่น การขุดค้นวัตถุท้องฟ้า จะต้องเผชิญปัญหาทางกฎหมายที่ซับซ้อนมากขึ้น นอกจากนี้ รัฐต้องจัดตั้งกลไกการประสานงานสำหรับการใช้คลื่นความถี่วิทยุ ซึ่งจำเป็นสำหรับการสื่อสารระยะไกล การส่งข้อมูล และการกำหนดตำแหน่งวัตถุในอวกาศในวงโคจร การยึดมั่นตามกฎระเบียบที่มีอยู่ โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่กำหนดโดยสำนักงานกิจการอวกาศแห่งสหประชาชาติและสหภาพโทรคมนาคมระหว่างประเทศ ถือเป็นสิ่งสำคัญยิ่งในการรับรองกิจกรรมในอวกาศที่รับผิดชอบและยั่งยืน

แม้ว่ารัฐบางรัฐ เช่น สหรัฐอเมริกา แคนาดา และประเทศสมาชิกสหภาพยุโรปและประเทศในเอเชียหลายประเทศจะมีกรอบกฎหมายสำหรับกิจกรรมในอวกาศที่จัดทำขึ้นอย่างดีแล้ว แต่รัฐอื่นๆ ก็เป็นผู้เข้าร่วมใหม่ที่มีกลยุทธ์ที่คล่องตัวและโปรแกรมสนับสนุนทางกฎหมาย อุตสาหกรรม และการลงทุนที่ครอบคลุม ที่น่าสนใจคือรัฐบางแห่งมีส่วนร่วมอย่างแข็งขันในการอภิปรายพหุภาคีที่มุ่งพัฒนาเครื่องมือทางกฎหมายระหว่างประเทศสำหรับกิจกรรมทางอวกาศ รัฐอื่นๆ หรือแม้แต่รัฐเดียวกันในเวลาเดียวกันก็กำลังดำเนินการเพื่อกรอบกฎหมายระดับภูมิภาค ดังตัวอย่างจากกฎหมายอวกาศของสหภาพยุโรปที่เสนอโดยสหภาพยุโรป

ทั้งนี้ ยุคใหม่ของอวกาศนำผู้มีส่วนได้ส่วนเสียจากหลากหลายภาคส่วนมารวมกันมากขึ้น ทั้งภายในและภายนอกอุตสาหกรรมอวกาศ ผู้เข้าร่วมเหล่านี้มาจากสาขาต่างๆ เช่น การดูแลสุขภาพและชีววิทยาศาสตร์ สิ่งแวดล้อม พลังงาน เกษตรกรรมและอาหาร การเดินทาง และการป้องกันประเทศ โดยแต่ละสาขามีความต้องการและข้อจำกัดทางกฎหมายที่แตกต่างกัน ยุคใหม่ของอวกาศยังเป็นภูมิทัศน์ทางเศรษฐกิจที่ขับเคลื่อนด้วยข้อมูล ซึ่งจำเป็นต้องสร้างและจัดการพื้นที่ข้อมูลอวกาศหลายแห่งที่โต้ตอบกับพื้นที่ข้อมูลที่ไม่ใช่อวกาศ ปฏิสัมพันธ์ที่ซับซ้อนของข้อมูลนี้ทำให้ภูมิทัศน์ทางกฎหมายมีความหลากหลายมากขึ้น ทำให้การคาดการณ์ความต้องการของอุตสาหกรรมในอนาคตและการประสานงานนอกเหนือจากแนวทางปฏิบัติดั้งเดิมเป็นสิ่งสำคัญ

ในแง่ของกฎหมายอวกาศนั้น เมื่อไม่นานมานี้ กฎหมายอวกาศได้รับความสนใจมากขึ้นเนื่องจากโครงการอาร์เทมิสของ NASA ซึ่งตามชื่อในตำนานเทพเจ้ากรีก อาร์เทมิสเป็นน้องสาวฝาแฝดของอะพอลโล ภารกิจอะพอลโลส่งมนุษย์ไปยังดวงจันทร์ ภารกิจอาร์เทมิสกำลังพยายามสร้างฐานเพื่อสำรวจดวงจันทร์เพิ่มเติมและในที่สุดจะช่วยให้มนุษย์เราสามารถส่งมนุษย์ไปยังดาวอังคารได้ ซึ่งแตกต่างจากโครงการอะพอลโล โครงการอาร์เทมิสยังมีข้อตกลงคู่ขนานที่เรียกว่า ข้อตกลงอาร์เทมิส และข้อตกลงดังกล่าวได้รับการตกลงในลักษณะทวิภาคีกับพันธมิตรต่างๆ ของสหรัฐอเมริกา โดยพื้นฐานแล้ว ข้อตกลงดังกล่าวเป็นวิธีการควบคุมกิจกรรมในอวกาศภายในประเทศ นอกเหนือจากโครงการ UNOOSA ระดับโลก ปัจจุบัน สหรัฐอเมริกากำลังเจรจากับพันธมิตรทวิภาคีเกี่ยวกับข้อตกลงเหล่านี้ พวกเขาอ้างว่ากำลังเจรจาภายใต้สนธิสัญญาอวกาศ ซึ่งได้รับการตกลงในระดับโลก แต่สนธิสัญญาดังกล่าวก็คลุมเครือมาก

นอกจากนี้ ยังมีสิ่งอื่นๆ เช่น ข้อตกลงดวงจันทร์ ซึ่งอ้างว่าอยู่ภายใต้สนธิสัญญาอวกาศเช่นกัน แต่ขัดแย้งกับข้อตกลงอาร์เทมิส ดังนั้น เนื่องจากข้อตกลงอาร์เทมิสจึงดำเนินการแบบทวิภาคี และเนื่องจากมีกฎหมาย เช่น ห้ามไม่ให้จีนเชื่อมต่อโดยตรงกับองค์การ NASA แม้ว่าจีนต้องการเข้าร่วมข้อตกลงดังกล่าว ก็ทำไม่ได้ (การแก้ไขเพิ่มเติมกฎหมาย  Wolf Amendment ซึ่งรัฐสภาได้ผ่านเมื่อปี ค.ศ. 2011 ห้ามไม่ให้องค์การ NASA ทำงานร่วมกับจีนหรือบริษัทในเครือของจีนโดยตรง) ดังนั้น รัสเซียและจีนจึงได้ตกลงกันว่าจะจัดตั้งศูนย์วิจัยในอวกาศของตนเอง โดยจะเรียกว่าสถานีวิจัยดวงจันทร์นานาชาติ และเช่นเดียวกับข้อตกลงอาร์เทมิส ทั้งสองประเทศได้เปิดโอกาสนี้ให้รัฐบาลอื่นๆ เข้ามามีส่วนร่วม

แต่ปัญหาใหญ่ประการหนึ่งคือคำถามเกี่ยวกับการใช้ประโยชน์และการจัดสรรทรัพยากรที่ขุดได้ในอวกาศ ปัญหานี้คลุมเครือมากในระดับสนธิสัญญาอวกาศ สนธิสัญญาระบุว่าไม่มีผู้ใดสามารถเป็นเจ้าของวัตถุท้องฟ้าใดๆ ได้จริงๆ แต่มีการตีความว่าหากมีการนำวัตถุท้องฟ้าบางส่วนกลับมายังโลก ก็สามารถเป็นเจ้าของวัตถุท้องฟ้านั้นได้ ข้อตกลงดวงจันทร์ ซึ่งปัจจุบันมีประเทศที่ลงนาม 18 ประเทศ ระบุว่าจำเป็นต้องมีระบอบการปกครองระหว่างประเทศที่จัดตั้งขึ้นเพื่อควบคุมการใช้ประโยชน์ทรัพยากรในอวกาศและให้แน่ใจว่าทรัพยากรเหล่านั้นจะถูกกระจายไปยังฝ่ายต่างๆ อย่างเท่าเทียมกัน ในทางตรงกันข้าม ข้อตกลงอาร์เทมิสไม่มีข้อจำกัดดังกล่าวในการใช้ประโยชน์ทรัพยากรในอวกาศ ปัญหามีอยู่ว่า แม้ว่าข้อตกลงทั้งสองจะแตกต่างกัน แต่ทั้งสองอ้างว่าปฏิบัติตามสนธิสัญญาอวกาศซึ่งคลุมเครือ แต่หลายประเทศ รวมทั้งสหรัฐอเมริกา ยมอรับข้อตกลงอาร์เทมิส และขณะนี้มีกฎหมายในประเทศที่อนุญาตให้บริษัทต่างๆ มีส่วนร่วมในการใช้ประโยชน์ทรัพยากรในอวกาศเพื่อแสวงหากำไรได้ 

สำหรับการกำกับดูแลคลื่นความถี่วิทยุที่ดาวเทียมต้องใช้ในการทำงาน ทุกๆ สามหรือสี่ปี การประชุมวิทยุสื่อสารโลกจะประชุมร่วมกันและตัดสินใจว่าประเทศใดจะได้รับแบนด์ความยาวคลื่นที่แตกต่างกัน ลองนึกถึง DirecTV และดูว่า DirecTV อาจแข่งขันกันเพื่อช่วงคลื่นที่ SpaceX ต้องการเช่นกัน ซึ่งทำให้เกิดการทะเลาะวิวาทในระดับประเทศ ซึ่งรวมถึงทุกอย่างตั้งแต่วิทยุดาวเทียม GPS ไปจนถึงทีวี อินเทอร์เน็ต ฯลฯ แม้แต่นอกเหนือจากการทะเลาะวิวาทภายในประเทศแล้ว ก็ยังมีการต่อสู้ระดับโลกว่าประเทศใดจะได้แบนด์เหล่านั้น ในอดีต สหรัฐอเมริกาและสหราชอาณาจักรได้แบนด์มากที่สุด แต่เนื่องจากมีประเทศต่างๆ พัฒนาขึ้นเรื่อยๆ จึงมีการเรียกร้องว่ามีความจำเป็นต้องมีวิธีที่ยุติธรรมกว่านี้ในการแบ่งปันหรือกระจายการเข้าถึงและใช้ทรัพยากรที่มีจำกัดนี้ รวมทั้งปัญหาการขออนุมัติจาก FCC หรือ FAA ด้วย

ความกังวลระดับสูงอย่างหนึ่งคือเรื่องการนำอวกาศเข้าสู่การเป็นทหาร มักจะเห็นบทความแบบ clickbait เกี่ยวกับอาวุธนิวเคลียร์ในอวกาศและเรื่องอื่นๆ ในลักษณะนั้นอยู่เสมอ แต่การที่สหรัฐฯ ส่งเสริมกองกำลังอวกาศนั้น สหรัฐฯ ได้นำเอาทัศนคติที่ว่าอวกาศเป็นอาณาจักรแห่งการสู้รบมาใช้โดยพฤตินัย ซึ่งนั่นหมายถึงการที่ความขัดแย้งในอนาคตจะเกิดขึ้นนั้นน่าสนใจ หรือลองนึกถึงปัญหาที่เกิดขึ้นรอบๆ SpaceX และ Starlink และวิธีที่พวกเขาให้บริการอินเทอร์เน็ตแก่ชาวอูเครนระหว่างความขัดแย้งกับรัสเซีย จากนั้น ในบางจุด อีลอน มัสก์ก็กังวลว่าการทำแบบนั้นมากเกินไปอาจทำให้สหรัฐฯ ถูกดึงเข้าสู่สงคราม เนื่องจากบริษัทเอกชนของสหรัฐฯ ได้จัดหาขีดความสามารถให้กับยูเครน ทำให้ยูเครนสามารถโจมตีเป้าหมายในรัสเซียได้ ปัจจุบัน SpaceX มุ่งมั่นที่จะให้บริการทางทหารประเภทนี้ผ่านโครงการ "Starshield" และ“ความกังวลระดับสูงอย่างหนึ่งคือเรื่องการนำอวกาศเข้าสู่การเป็นทหาร ... การส่งเสริมกองกำลังอวกาศนั้น สหรัฐฯ ได้นำเอาทัศนคติที่ว่าอวกาศเป็นอาณาจักรแห่งการสู้รบมาใช้โดยพฤตินัย”

ดังนั้น อาจไม่ใช่อาวุธนิวเคลียร์ในอวกาศ แต่การควบคุมในอวกาศนั้นสามารถเปลี่ยนแปลงสถานการณ์ทางการทหารในสงครามภาคพื้นดินได้อยู่แล้ว ซึ่งผมคิดว่าสิ่งนี้จะยังคงเป็นเช่นนี้ต่อไป — อวกาศในฐานะอาณาจักรแห่งการสู้รบ — ขั้นตอนต่อไปดูเหมือนว่าจะเป็นว่าสหรัฐอเมริกา รัสเซีย และจีนได้ประกาศตั้งฐานทัพบนดวงจันทร์อย่างถาวรแล้ว และปัญหาการเป็นเจ้าของสิ่งต่างๆ ในอวกาศ และการแสวงหาประโยชน์จากทรัพยากร มีสองสิ่งที่ควบคุม ประการหนึ่งคือ 99.9% ของทุกสิ่งที่ดำรงอยู่นั้นอยู่ภายนอกโลก — ซึ่งเป็นสถิติที่สูงมากสำหรับโลก ในความเป็นจริงแล้ว 100% นั้นอยู่ภายนอกโลกของเรา และเหตุผลเดียวที่ไม่ต้องสนใจว่าใครเป็นเจ้าของและควบคุม 99% ของทุกสิ่งนั้นก็เพราะไม่สามารถควบคุม 99% ของทุกสิ่งได้ แต่ประการที่สองที่สามารถทำได้และถือว่าสำคัญกว่าการควบคุมสิ่งของจำนวนเล็กน้อยบนโลกมาก นั่นเป็นเพราะเศรษฐกิจส่วนใหญ่ขึ้นอยู่กับโลหะหายากซึ่งหาได้เฉพาะบนโลกเท่านั้น ลองนึกดูว่าหากพบดาวเคราะห์น้อยที่มีแพลตตินัมมากกว่าบนโลก นั่นหมายถึงอะไร ใครเป็นเจ้าของและสามารถทำกำไรจากสิ่งนั้นได้ คำถามเหล่านี้เป็นเรื่องใหญ่ ยังมีอีกหลายอย่างที่ยังไม่ได้ข้อสรุป เพราะเราไม่มีกฎหมายอวกาศที่ชัดเจน สิ่งที่ทำในระดับทวิภาคีกับข้อตกลงอาร์เทมิสนั้น ควรพิจารณาการเสริมสร้างในระดับพหุภาคีระดับโลก จาก UNOOSA สำหรับข้อตกลงทวิภาคีนั้น มีการโต้แย้งว่าข้อตกลงเหล่านี้ดำเนินการภายในขอบเขตของสนธิสัญญาอวกาศภายนอก แต่สนธิสัญญานั้นก็คลุมเครือมาก ดังนั้น หากทุกคนทำเช่นนั้น ก็จะมีระบบการปกครองที่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิงหลายร้อยระบบที่อ้างว่าอยู่ภายใต้สนธิสัญญาอวกาศภายนอก แต่ทั้งหมดจะขัดแย้งกันอย่างสิ้นเชิง ซึ่งมีนักวิชาการกล่าวว่ากฎหมายอวกาศจะกลายเป็นเหมือนอินเทอร์เน็ต ไม่ว่าจะปฏิบัติตามกฎหมายประเภทใด ก็ต้องมีความเข้าใจโดยทั่วไปเกี่ยวกับมัน เพราะหลายสิ่งหลายอย่างในโลกของเราขับเคลื่อนโดยและผ่านมัน ไม่ว่าเป็นนักกฎหมายด้านใด ก็ต้องเข้าใจอินเทอร์เน็ตโดยทั่วไป เพราะหลายสิ่งหลายอย่างในโลกของเราขับเคลื่อนด้วยอินเทอร์เน็ต เช่นเดียวกัน เมื่อมีสิ่งต่างๆ เกิดขึ้นในอวกาศมากขึ้นเรื่อยๆ ซึ่งเศรษฐกิจเคลื่อนตัวออกไปที่นั่น การเข้าใจพื้นฐานเกี่ยวกับอวกาศจึงกลายเป็นสิ่งสำคัญ แม้ว่าปัจจุบันในกรณีของอวกาศ เรายังไปไม่ถึงจุดเปลี่ยน ก็ไม่ได้บอกว่าจำเป็นต้องรู้ตอนนี้หรือในอีก 5-10 ปีข้างหน้า แต่เมื่อไปถึงจุดที่กิจกรรมต่างๆ มากมายจะมีองค์ประกอบของอวกาศ เราก็จะต้องเข้าใจปัญหาต่างๆ ที่เกิดขึ้นเมื่อเวลานั้นมาถึง

โดยสรุป กฎหมายอวกาศอยู่ในจุดเปลี่ยนสำคัญ เนื่องจากมนุษยชาติกำลังก้าวเข้าสู่ยุคใหม่ของการสำรวจอวกาศและการค้า ความท้าทายมีความซับซ้อนและหลากหลาย จำเป็นต้องมีความร่วมมือและการเจรจาระหว่างประเทศ องค์กรเอกชน และองค์กรระหว่างประเทศ เมื่อเรามองไปยังอนาคต การพัฒนากรอบกฎหมายที่แข็งแกร่งและปรับเปลี่ยนได้จะเป็นสิ่งสำคัญเพื่อให้แน่ใจว่ากิจกรรมในอวกาศดำเนินไปในลักษณะที่ปลอดภัย ยั่งยืน และเป็นประโยชน์ต่อมนุษยชาติทั้งหมด

การสืบสวนและเครื่องมือเกี่ยวกับการฉ้อโกง

 การสืบสวนและเครื่องมือเกี่ยวกับการฉ้อโกงใช้สำหรับขั้นตอนการสืบสวน ทักษะที่สำคัญที่สุดของเจ้าหน้าที่เกี่ยวข้องคือความสามารถในการตรวจจับการฉ้อโกงที่ได้รับการปรับปรุง เมื่อตรวจพบอาชญากรรมทางการเงินในระยะเริ่มต้น ก็สามารถจัดการได้อย่างรวดเร็วและสร้างความเสียหายเพียงเล็กน้อย หากพบการฉ้อโกงในภายหลัง ความเสียหายที่เกิดขึ้นอาจไม่สามารถย้อนกลับได้ ในการสืบสวนการฉ้อโกง ทีมสืบสวนการฉ้อโกงหรือผู้เชี่ยวชาญใช้เครื่องมือและวิธีการต่างๆ เช่น การสืบสวนนิติเวช ข่าวกรอง การขุดข้อมูล และ การวิเคราะห์ข้อมูล ซึ่งการใช้เครื่องมือและวิธีการดังกล่าวข้างต้นขึ้นอยู่กับลักษณะและความรุนแรงของการดำเนินธุรกิจและเหตุการณ์ฉ้อโกง 

เครื่องมือและเทคนิคการสืบสวน ประสิทธิภาพของเทคนิคการตรวจจับการฉ้อโกงที่ผู้สืบสวนใช้กำหนดว่าสามารถตรวจจับอาชญากรรมทางการเงินได้รวดเร็วและแม่นยำเพียงใด ในขณะที่กระบวนการเรียนรู้ในอาชีพที่มีพลวัตนี้ยังคงดำเนินต่อไป ผู้ที่สนใจที่จะเป็นนักบัญชีนิติเวชควรมีความรู้พื้นฐานเกี่ยวกับเทคนิคการตรวจจับการฉ้อโกง จำเป็นต้องมีความเข้าใจที่มั่นคงเกี่ยวกับเครื่องมือและเทคนิคการตรวจสอบนิติเวชที่สำคัญที่สุด

สำหรับการสืบสวนเทคโนโลยีนิติเวช การวิเคราะห์ธุรกรรมหรือการตรวจสอบนิติเวชมีความสำคัญต่อกระบวนการสืบสวนการฉ้อโกง ผู้เชี่ยวชาญที่วัดปริมาณและมีประสบการณ์จะทำการวิเคราะห์ธุรกรรม จะกลายเป็นความท้าทายเมื่อผู้ต้องสงสัยในคดีฉ้อโกงเป็นนักบัญชีที่มีทักษะหรือผู้เชี่ยวชาญที่มีความรู้ที่มั่นคงเกี่ยวกับการควบคุมภายใน กระบวนการ และระบบการเงินของบริษัท นักบัญชีนิติเวชจะต้องวิเคราะห์กิจกรรมในองค์กรที่มีนักฉ้อโกงมืออาชีพประเภทนี้ทำงาน นักบัญชีนิติเวชไม่เพียงแต่จะวิเคราะห์กิจกรรมของนักฉ้อโกงมืออาชีพเท่านั้น แต่ยังคำนวณการสูญเสียและความเสียหายโดยประมาณที่เกิดจากการกระทำฉ้อโกงของนักฉ้อโกงมืออาชีพและผู้เชี่ยวชาญอีกด้วย

การค้นหา การยึด และการวิเคราะห์หลักฐานอิเล็กทรอนิกส์ที่จัดเก็บไว้ในคอมพิวเตอร์ส่วนบุคคลหรืออุปกรณ์ข้อมูล จะถูกนำไปใช้และใช้เป็นการตรวจสอบนิติเวชคอมพิวเตอร์ ข้อมูลนิติเวชคอมพิวเตอร์ยังสามารถรับได้จากสถานที่ห่างไกลที่บริษัทใช้บริการคลาวด์ นักตรวจสอบนิติเวชเข้าถึงข้อมูลทางการเงินและข้อมูลอื่น ๆ เพื่อวิเคราะห์และประเมินหลักฐานและข้อมูล ทั้งนี้ การระบุเหตุการณ์ฉ้อโกงในปัจจุบันนั้นทำได้ยากมากหากไม่ใช้อุปกรณ์จัดเก็บข้อมูลและคอมพิวเตอร์ ด้วยเหตุผลเหล่านี้ การตรวจสอบทางคอมพิวเตอร์จึงเป็นทักษะที่สำคัญ

ส่วนสำคัญของการสืบสวนการฉ้อโกงคือการทำงานภาคสนามและการสัมภาษณ์บุคคลและผู้ต้องสงสัย พวกเขาสามารถพิสูจน์ได้ว่าเป็นกระบวนการพิสูจน์หลักฐานที่เด็ดขาด ข้อมูลที่ได้รับระหว่างการสัมภาษณ์สามารถเป็นหลักฐานที่เหมาะสมเพียงพอ

องค์กรต่างๆ ใช้กระบวนการและระบบปัญญาประดิษฐ์ที่หลากหลายซึ่งมีความสามารถในการดำเนินการสืบสวน ระบบดังกล่าวใช้ปัญญาประดิษฐ์เป็นพื้นฐาน กิจกรรมทั้งหมดจะถูกติดตามและวิเคราะห์ผ่านอัลกอริทึมที่เหมาะสมตามปัญญาประดิษฐ์ ผู้เชี่ยวชาญด้านการสืบสวนการฉ้อโกงใช้เครื่องมือและระบบการสืบสวนตามปัญญาประดิษฐ์ดังกล่าวเพื่อระบุสาเหตุที่แท้จริงและผู้กระทำผิด

ปัญญาประดิษฐ์สามารถปรับปรุงความปลอดภัยของข้อมูลในแผนกธุรกิจและส่วนปฏิบัติการต่างๆ ของบริษัทได้ เช่น ที่จุดชำระเงินหรือเกตเวย์สำหรับการค้าปลีกและการเงิน เครื่องมือตรวจจับและสืบสวนการฉ้อโกงอัจฉริยะตามปัญญาประดิษฐ์เหล่านี้ใช้ในบริษัทที่ให้บริการด้านการเงินหรือบริการชำระเงินแก่พ่อค้าและลูกค้า ตัวอย่างเช่น ระบบตามปัญญาประดิษฐ์อาจใช้ในการติดตามลำดับการใช้บัตรชำระเงินและช่องทางหรือจุดสิ้นสุดที่เข้าถึงเพื่อใช้ข้อมูลบัตร เครื่องมือตามปัญญาประดิษฐ์จะวิเคราะห์พฤติกรรมของธุรกรรมและอุปกรณ์ในสภาพแวดล้อมทางธุรกิจเฉพาะ

การวิเคราะห์ข้อมูลนั้น เนื่องจากธุรกรรมทางการเงินจำนวนมากและการไหลของข้อมูลที่เกี่ยวข้องระหว่างแผนกต่างๆ ทำให้องค์กรและบริษัทต่างๆ เข้าใจการไหลของข้อมูลและการจัดการได้ยาก ในการสืบสวนการฉ้อโกง การทำความเข้าใจกระแสข้อมูลระหว่างแผนกและหน้าที่ต่างๆ ถือเป็นเรื่องสำคัญ ไม่ใช่เรื่องจริงที่มนุษย์จะวิเคราะห์ข้อมูลทั้งหมด โดยเฉพาะข้อมูลที่ซับซ้อน โดยไม่ใช้วิธีการและเครื่องมือเฉพาะทาง

การวิเคราะห์ข้อมูลช่วยให้ทีมบริหารและการสืบสวนการฉ้อโกงวิเคราะห์ชุดข้อมูลขนาดใหญ่เพื่อระบุแนวโน้มและตัวบ่งชี้การฉ้อโกงที่เกี่ยวข้องกับกระบวนการและแผนกต่างๆ ของบริษัท บริษัทต่างๆ จ้างช่างเทคนิคนิติเวชคอมพิวเตอร์หรือผู้เชี่ยวชาญด้านการวิเคราะห์ข้อมูลเพื่อทำความเข้าใจข้อมูลขนาดใหญ่และซับซ้อน โดยเฉพาะข้อมูลที่เน้นถึงข้อบ่งชี้การฉ้อโกงหรือการขาดการควบคุม

องค์กรและบริษัทต่างๆ วิเคราะห์ข้อมูลจำนวนมากเพื่อสืบสวนการฉ้อโกงโดยใช้เทคนิคต่างๆ เช่น การขุดข้อมูลและการวิเคราะห์ข้อมูล ที่เก็บข้อมูลฐานข้อมูล รวมถึงข้อมูลอิเล็กทรอนิกส์ การวิเคราะห์ข้อมูลขนาดใหญ่หรือการวิเคราะห์ข้อมูลที่ซับซ้อนโดยใช้เกณฑ์ความสำคัญ การโพสต์บนโซเชียลมีเดีย การฟีดข่าวสื่อ และเอกสารการขาย การตลาด และการดำเนินงาน ตัวอย่างเช่น ข้อมูลธุรกรรมทางการเงินจำนวนมากของบริษัทอาจวิเคราะห์ได้ดีขึ้นด้วยเครื่องมือวิเคราะห์ข้อมูล เช่น Power BI ผู้เชี่ยวชาญด้านการเงินที่มีประสบการณ์ในการสืบสวนการฉ้อโกงใช้เครื่องมือและเทคนิคที่ชาญฉลาดเพื่อทำความเข้าใจการเชื่อมโยงข้อมูลทางการเงินและธุรกรรมของบริษัท สิทธิ์การเข้าถึงของเจ้าของกระบวนการและการบันทึกข้อมูลทางการเงินโดยบุคคลที่ได้รับอนุญาตที่เกี่ยวข้องสามารถระบุได้อย่างง่ายดายผ่านการวิเคราะห์ข้อมูลและเครื่องมือ

โดยสรุป การบัญชีนิติเวชที่มีประสิทธิภาพมากที่สุดคือการป้องกันการฉ้อโกงตั้งแต่แรก เช่นเดียวกับอาชญากรรมทุกประเภท การป้องกันการฉ้อโกงเป็นสิ่งที่ควรทำเสมอ นักบัญชีนิติเวชได้รับการฝึกฝนให้จดจำสัญญาณและข้อบ่งชี้ต่างๆ ของกิจกรรมฉ้อโกงที่อาจเกิดขึ้นเพื่อตรวจสอบและแก้ไขกรณีต่างๆ อย่างไรก็ตาม จะดีกว่าสำหรับทุกคนหากอาชญากรรมทางการเงินเกิดขึ้นได้ยากหรือไม่สามารถเกิดขึ้นได้ แนวทางเชิงรุกในการฉ้อโกงนี้สามารถประหยัดเวลา ประหยัดเงิน และมีประสิทธิภาพ